บทที่ 135

ทันใดนั้นเอง ฌอนก็นึกขึ้นมาได้ว่าแคทเธอรีนหอมหวานเพียงใด เขาจึงอุ้มเธอเข้าสู่อ้อมแขนในทันที “ไปที่ห้องนอนกันเถอะ” ความสับสนปรากฏขึ้นบนใบหน้าหวานของหญิงสาว “เดี๋ยวก่อนนะคะ คุณไม่ทำงานแล้วหรือคะ?” “ผมนึกว่าคุณอยากให้ผมเลิกทำงานไม่ใช่เหรอ?” เขาชำเลืองมองไปที่หญิงสาว “ฉันพูดแบบนั้นตอนไหนคะ?” จู่ ๆ ร่างบางของเธอก็สั่นเทาขึ้นมา “แววตาของคุณบอกทุกอย่างไว้ชัดเจนหมดแล้ว” เขามองเธออย่างช่วยไม่ได้ก่อนจะเดินตรงไปที่ห้อง โดยที่ยังอุ้มเธอเอาไว้ในอ้อมแขน ตอนนี้เองที่เธอรู้สึกอยากจะร้องไห้ออกมา เขาเข้าใจอะไรเธอผิดไปหรือเปล่านะ? เมื่อชายคนนั้นเริ่มถอดเสื้อแจ็กเก็ตออกต่อหน้าเธอ หญิงสาวก็พอจะเข้าใจได้แล้วว่าอะไรกำลังจะเกิดขึ้นกับเธอต่อไป... หญิงสาวรีบร้อนลุกขึ้นนั่งตัวตรงบนเตียง “ไม่ได้นะคะ ฉันกำลังเป็นประจำเดือนอยู่” คิ้วเข้มของเขาขมวดกันด้วยความไม่พอใจ นี่เป็นโอกาสซึ่งหายากที่เขาอยากจะจัดหนักเพื่อเติมเต็มความปรารถนาของเธอ น่าผิดหวังอะไรอย่างนี้ ในอีกด้านหนึ่ง แคทเธอรีนกลับลอบถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก โชคดีที่ประจำเดือนของเธอมาตอนที่เธออาบน้ำเมื่อเช้านี้ ความจริงแล้ว นับตั้งแต่คราวนั้นก็ทำให้เ