บทที่ 1062 การประนีประนอมด้วยความกลัว

แจ็คสันกดออดอยู่พักใหญ่แต่ก็ไม่มีใครมาเปิดประตู เขาเริ่มสงสัยว่าธัญญ่าแค่ทำเมินประตูทั้ง ๆ ที่อยู่บ้านเพราะรู้ว่าเป็นเขา เขากำลังคิดที่จะไปเดินเล่นและค่อยกลับมาอีกครั้งเมื่อเสียงของธัญญ่าดังขึ้นจากข้างหลัง “พี่มาทำอะไรที่นี่?” แจ็คสันหมุนตัว สายตาเขาเหลือบไปเห็นวัสดุการทำอาหารในกระเป๋าของเธอและตระหนักได้ว่าเธอเพียงแต่ออกไปซื้อของเข้าบ้าน “ฉันมีเรื่องอยากจะถามเธอ” ธัญญ่าก้มหน้าลงด้วยความตื่นตระหนกเล็กน้อย “อืม โอเคค่ะ… ถ้าอย่างนั้นเราเข้าไปคุยกันข้างในดีกว่า” สิ่งแรกที่แจ็คสันทำหลังจากที่เดินเข้าประตูคือการสำรวจดูภายในและกล่าวว่า “ไหนเธอบอกว่าเธอแต่งงานกับเจตต์ แล้วทำไมเขาถึงปล่อยให้เธออยู่ในห้องที่เธอเช่าเองล่ะ?” ธัญญ่าไม่รู้ว่าจะตอบเขาอย่างไร เธอไม่ได้รู้ว่าเจตต์มีบ้านเป็นของตัวเองหรือไม่ หรือว่าเขามีเงินในบัญชีเท่าไหร่ สิ่งเดียวที่เธอรู้เกี่ยวกับสามีของตนคือว่าอย่างน้อยเขามีรถเป็นของตัวเอง เธอรีบเบี่ยงประเด็นอย่างรวดเร็วด้วยการถามกลับ “พี่มีเรื่องอะไรจะถามเหรอคะ? เกี่ยวกับ… เรื่องก่อนหน้านี้หรือเปล่า?” แจ็คสันพยักหน้าเบา ๆ “บอกความจริงฉันมาธัญญ่า มีใครสั่งให้เธอทำเรื่องทั้งหมดน