บทที่ 1061 ไม่สามารถเป็นโสดได้เมื่อเธออยู่ใกล้

ประมาณหนึ่งชั่วโมงต่อมา ในที่สุดสมอร์ก็ผล็อยหลับไป แอเรียนกลับไปที่ห้องนอนและพบมาร์คที่หน้ามุ่ยและนั่งบึ้งตึงอยู่บนเตียงเงียบ ๆ เขาเปล่งออร่าชนิดหนึ่งที่พบได้เฉพาะในแม่บ้านที่อารมณ์เสียเท่านั้น เธอหัวเราะคิกคัก “มีอะไรเหรอคะ?” “ก็เธอไง” เขาบ่น “เธอทำงานระหว่างวันและเมื่อเธอกลับมาบ้านเธอก็เอาแต่สนใจเจ้าตัวเล็กนั่น หลังจากนั้นเธอก็เข้านอน! แล้วฉันล่ะ? ฉันเป็นแค่ของประดับเหรอ?” แอเรียนขึ้นเตียงและห่มผ้า เธอถอนหายใจด้วยความพึงพอใจและผ่อนคลายก่อนจะตอบกลับไปว่า “นี่คุณกำลังจะบอกว่าฉันไม่ควรไปทำงานอย่างนั้นเหรอคะ? แต่คุณตกลงเรื่องนี้แล้วนะ ห้ามถอนคำพูด อีกอย่าง ฉันว่าชีวิตเราตอนนี้ก็ดีจะตาย ฉันนอนกับคุณทุกคืนแทนที่จะนอนกับสมอร์ เพราะฉะนั้นจริง ๆ แล้วฉันใช้เวลาอยู่กับคุณมากกว่าเขาอีก นี่คุณจะเคืองฉันเพราะความสนใจที่ฉันให้เด็กคนหนึ่งจริง ๆ เหรอ? นั่นลูกชายของคุณนะคะ” เขานอนลงข้างเธอและดึงเธอเข้ามากอด “ใช่ เธอนอนกับฉัน แต่เธอผล็อยหลับทันทีที่ออกมาจากห้องสมอร์ และเมื่อฟ้าเริ่มสว่างเธอก็ตื่นไปทำงาน ฉันแตกต่างกับหมอนตรงไหน? ฉันก็เหมือนแค่ของประดับบนเตียงเธอ” หลังจากที่ทำงานมาอย่างหนักทั้งวัน แ