บทที่ 474

ทัง โรลชูว คิดว่า กู โรลโรล คงเสียสติไปแล้วที่มีความสุขกับการเห็นเธอเจ็บปวด เซา เสี่ยวหวัน ลุกขึ้นยืน และจ้องไปที่ ทัง โรลชูว ด้วยสายตาเย็นชา “ทัง โรลชูว เธอกล่าวหาว่าฉันฆ่าพ่อของเธอ เธอมีหลักฐานอย่างนั้นเหรอ?” “พวกเรา…” ลู เซียวเหยา กำลังจะพูดขึ้นมาแต่ก็โดน ทัง โรลชูว ดึงไว้เสียก่อน เขาหันกลับมาเจอ ทัง โรลชูว ที่พยักหน้าให้เขา เขาจึงทำได้แค่เม้มปากและเงียบไป เมื่อเห็นพวกเขาพยักพเยิดกันเช่นนั้น เซา เสี่ยวหวัน และ กู โรลโรล มองหน้ากัน สองแม่ลูกมั่นใจว่า ทัง โรลชูว ต้องไม่มีหลักฐานแน่ อย่างไรก็ตาม ทัง โรลชูว คาดการณ์คำพูดของ เซา เสี่ยวหวั่น ไว้แล้ว และเมื่อเห็นว่าพวกเขาดูมั่นใจเหลือเกินว่าเธอไม่มีหลักฐาน เธออยากจะหัวเราะออกมาเสียจริง “คุณคิดว่าฉันมีหลักฐานไหม?” ทัง โรลชูว ตอบคำถามพวกเขาอย่างยอกย้อน ด้วยเหตุผลบางอย่าง คำถามนั้นทำให้ กู โรลโรล รู้สึกไม่สบายใจ ขึ้นมา เซา เสี่ยวหวัน เห็นว่าลูกสาวกระวนกระวาย เธอจึงมอง กู โรลโรล อย่างปลอบประโลบ ก่อนจะพูดกับ ทัง โรลชูว “ ฉันไม่รู้ว่าเธอมีหลักฐานไหม แต่ฉันไม่ได้ฆ่าพ่อของเธอจริง ๆ” “โอ้?” ทัง โรลชูว เลิกคิวก่อนสีม่วงมาอย่างชั่วร้าย “ความ