บทที่ 1159 ไล่ตามแอริสโตเติล

แอเรียนให้เงินฮาร์วีย์พอประมาณกับที่เขาจะต้องใช้จนกว่าจะเรียนและฝึกงานจบ เธอไม่ได้ให้เขาเพิ่มมากเพราะกลัวปัญหาที่อาจจะเกิดขึ้นได้ ฮาร์วีย์รับมันอย่างรู้สึกผิด “ถ้าผมทำงานแล้วผมจะคืนให้นะครับพี่ ผมสัญญาเลย” แอเรียนไม่ได้ปฏิเสธข้อเสนอเขา “ได้ ฉันจะรอให้นายมีเงินเดือนก่อนแล้วค่อยจ่ายคืน ในนั้นมีเงินกลับบ้านของนายด้วย รีบ ๆ กลับและไปฉลองคริสต์มาสเถอะ” โรบินรอให้ฮาร์วีย์เดินจากไปก่อนที่จะถามว่า “นั่นน้องพี่เหรอ?” แอเรียนพยักหน้า “ลูกของน้าฉันน่ะ ย่าฉันรับเธอมาเลี้ยง เพราะฉะนั้นเราไม่ได้มาจากสายเลือดเดียวกันหรอก แต่ฮาร์วีย์เป็นเด็กดี ต่างกับพ่อแม่เขามาก” หลังจากที่ซื้อผลไม้เสร็จแอเรียนก็เดินเล่นอีกเล็กน้อยก่อนที่จะกลับบ้าน แอริสโตเติลเพิ่งจะดื่มนมเสร็จและมีพลังล้นเปี่ยม เขาคลานไปมาโดยไม่หยุดหย่อน แมรี่ผู้น่าสงสารก็แก่มากแล้วแต่เธอก็ยังต้องตามเขาไปทุกที่เพราะกลัวว่าเขาจะไปชนอะไร หลังจากที่ตามเขาได้ไม่กี่รอบเธอก็รู้สึกเหมือนหลังเธอจะหัก เมื่อเห็นดังนั้นแอเรียนก็เดินไปหาเธอและพูดว่า “แมรี่ คุณไปพักดีกว่าค่ะ เดี๋ยวหนูดูเอง ไม่ต้องห่วง ปล่อยเขาคลานไปเถอะ ต่อให้เขาชนอะไรเขาก็ไม่เป็นอะไรหรอก