บทที่ 475

ผู้คนจำนวนมากเริ่มมาล้อมรอบบริเวณที่เกิดเหตุ หลังจากที่มีอุบัติเหตุเกิดขึ้น ในขณะที่รถกำลังพุ่งเข้าหา เมเดลีนคิดว่าเธอไม่มีทางที่จะหลบพ้น แต่ในเพียงชั่วพริบตาเดียวกลับมีแรงดึงอย่างแรงคว้าเธอเอาไว้ ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกสัมผัสได้ถึงความปลอดภัยอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน ขณะที่เธอยังอยู่ในอาการตื่นตระหนก ใครบางคนกำลังจับไหล่ของเธอไว้แน่น “เอวลีน เป็นอะไรไหม? เจ็บตรงไหนหรือเปล่า?” ในขณะที่เธอได้ยินเสียงเป็นห่วงอันคุ้นเคย สุดท้ายเมเดลีนก็รู้ว่าคนที่ดึงเธอเข้ามาไว้ในที่ปลอดภัยคนนั้นก็คือ เอโลอิส ใบหน้าสูงศักดิ์สง่างามของเอโลอิสเต็มไปด้วยความวิตกกังวล ดวงตาของเธอที่เต็มไปด้วยความเป็นห่วงกำลังพิจารณาร่างกายของเมเดลีน ว่ามีอาการบาดเจ็บตรงไหนหรือไม่ เมเดลีนสับสนอยู่สองสามวินาที ก่อนจะตอบว่า “ฉันสบายดี ขอบคุณค่ะ คุณนายมอนต์โกเมอรี่” เมื่อเอโลอิสได้ยินสรรพนามที่เมเดลีนใช้กับเธอ ดวงตาของเธอก็กลายเป็นสีแดง แต่เธอก็ไม่ได้พูดอะไรอยู่ดี เธอรู้ดีว่าเธอหมดสิทธิ์ที่จะได้ลูกสาวของตัวเองคืน เมเดลีนหันไปมองรถที่เกือบจะพุ่งชนเธอ รถคันดังกล่าวพุ่งเข้าชนต้นไม้ที่อยู่ใกล้ ๆ จนหน้ารถยุบลงมาครึ่งหนึ่ง อย่าง