บทที่ 257

ความอุ่นของลมหายใจได้กระจายที่แก้มของมาเดลีน เธออยู่ในภาวะตกตะลึง และทุกสิ่งที่เจเรมี่เคยทำไว้กับเธอได้วนกลับเข้ามาในความคิดเธออีกครั้ง เขาเลือดเย็นไร้หัวใจ เขาจึงทำทุกสิ่งโหดร้ายที่มีในโลกกับเธอ มาเดลีนคิดถึงสิ่งที่เขาไม่เคยทำกับเธอไม่ออกจริง ๆ ในขณะที่เธอพยายายถอยห่างออกไป เธอสังเกตเห็นว่าใบหน้าของเจเรมี่กำลังใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ ใจของมาเดลีนเริ่มระส่ำอีกครั้ง เธอคิดว่าเจเรมี่กำลังจะเข้ามาจูบเธอ เมื่อเป็นเช่นนี้เธอพยายามวิ่งหนีออกไปแต่เขากลับดึงเธอเข้ามาในอ้อมแขนของเขาอีกครั้ง เขาโน้มศีรษะลงและฝังใบหน้าตัวเองเข้าระหว่างคอและไหล่ของเธอ เหมือนว่าเขาจะหมดแรง ภายใต้การกอดครั้งนี้ เขาปลดปล่อยความกดดันและความเครียดที่ไม่มีที่มาทั้งหมดไป เขากำลังดื่มด่ำไปกับตัวเองระหว่างที่กอดเธอ มาเดลีนลุกลนทำอะไรไม่ถูกขณะที่ยังติดอยู่ในอ้อมกอดเขา เสื้อผ้าที่สวมเธอไม่ได้หนามากนัก เพราะงั้นเธอเลยสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นที่ถูกถ่ายทอดออกมาจากตัวของเจเรมี่ผ่านทางเนื่อผ้าแสนบางนั่น และเนื่องจากพวกเขาอยู่ใกล้กันมากขนาดนั้น ความอบอุ่นของเขาซึมเข้าสู่ผิวเธอมันค่อย ๆ แพร่กระจายไปทั่ว มันช่างร้อนแรงเกินกว่าที่เธ