บทที่ 1157

เขาถามกลับด้วยน้ำเสียงที่มีเลศนัย แต่เมเดลีนไม่ต้องการเสียเวลาไปกับการคิดว่าเขาจะทำอะไร เธอจึงเดินออกไป ขณะที่เธอเดินผ่านไหล่ของเขา ไรอันก็เอื้อมมือไปจับแขนของเธอเอาไว้ หญิงสาวพยายามสะบัดแขนออก แต่ความแข็งแกร่งของไรอันกลับเอาชนะเธอไว้ได้ ขณะที่เมเดลีนกำลังต่อสู้เพื่อเอาตัวออกจากการเกาะกุมของมือแกร่ง ไรอันก็คว้าไหล่ของเธอและกดร่างบางเข้ากับกำแพงตรงหน้า “คุณจะทำอะไร?!” เมเดลีนจ้องไปที่ไรอัน “ผมไม่อยากทำร้ายคุณ” ไรอันตอบ สายตาลึกลับของเขาจับจ้องไปที่เมเดลีนซึ่งกำลังดิ้นและจู่ ๆ เขาก็ถามขึ้นว่า “คุณอยากให้เจเรมี่มีชีวิตอยู่ไหม เอวลีน?” สีหน้าของเมเดลีนเปลี่ยนไป “พยายามจะพูดอะไร?” ไรอันกล่าวอย่างสงบ “ตอนนี้คุณคงรู้แล้วว่าเจเรมี่ยังไม่หายดี” “...” ความมั่นใจในน้ำเสียงของไรอันทำให้เมเดลีนรู้สึกเย็นยะเยือก เขาต้องตามเธอไปแน่ ไม่อย่างนั้นคงไม่มีทางที่เขาจะรู้ว่าเธอรู้เรื่องเจเรมี่แล้ว “มีโอกาสสูงมากที่พิษในร่างกายของเขาจะกลายพันธุ์ ตอนนี้เขาอาจจะสบายดี แต่เขาก็เป็นเหมือนระเบิดเวลาที่จะระเบิดเมื่อไหร่ก็ไม่มีใครรู้” ทันใดนั้นเมเดลีนก็ผลักไรอันออกไปสุดแรง “ที่เล่ามาต้องการอะไรกันแน่? ค