บทที่ 1158

เมเดลีนจ้องสายตาโกรธเคืองของเขาอย่างไม่เกรงกลัว “คุณบอกเองไม่ใช่เหรอว่าจะไม่ทำร้ายฉัน? งั้นให้ฉันตบคุณสิ!” “...” ไรอันพูดไม่ออก “ผมไม่ใช่เจเรมี่ วิทแมนนะ เอวลีน ถ้าปฏิเสธผมวันนี้ก็เหมือนกับว่าคุณกำลังโยนวิธีเดียวที่จะรักษาเจเรมี่ออกไปนอกหน้าต่าง คิดให้ดีก่อนจะตัดสินใจทำอะไร” ไรอันปล่อยมือแล้วหันหลังกลับไป ขณะที่เดินผ่านเมเดลีนเขาก็ได้แนะนำเพิ่มเติมว่า “คุณมีเวลาสามวันในการตัดสินใจมาหาผม ไม่อย่างนั้นคุณจะไม่พบอดัม บราวน์อีก ส่วนเจเรมี่จะเหลือเวลาอีกแค่สองปีเท่านั้น” เฮ้อ เมเดลีนรู้สึกว่ามีบางอย่างแทงเข้าไปในหัวใจของเธออย่างแรง สองปีงั้นเหรอ เธอไม่กล้าคิดอีกว่าตัวเองกำลังจะสูญเสียเจเรมี่ในเวลาอีกแค่สองปีข้างหน้า ขณะที่เมเดลีนกำลังจะเสียสติไปกับความเจ็บปวด เธอก็ได้ยินเสียงของเจเรมี่ดังมาจากมุมลิฟต์ “กล้าดียังไงถึงมาที่นี่?” “เอวลีนยังคงเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของผมตราบใดที่ชื่อของเรายังอยู่บนทะเบียนสมรส มันก็ไม่ใช่เรื่องผิดอะไรที่ผมจะมาหาเธอ ไม่ใช่เหรอ?” ไรอันตอบอย่างจริงจังและรู้ว่ามันยั่วโมโหเจเรมี่ได้เป็นอย่างดี แต่แทนที่จะตกอยู่ในความโกรธ เจเรมี่กลับยิ้มให้เขา “ทะเบียนส