บทที่ 284

ลู ชินจินจ้อง เหยียน ซู อย่างเอาจริงเอาจัง แล้วจึงผงกหัวให้เล็กน้อย ก่อนจะจูงมือ ทัง โรลชูว เดินออกไป ทัง โรลชูว ไม่เข้าใจว่าทำไม ลู ชินจิน ต้องรีบร้อนออกมา เมื่อเธอกำลังจะเอ่ยปากถามเขา เธอก็สังเกตเห็นสีหน้าที่เย็นชาของเขา เธอปิดปากของเธออย่างเสียงไม่ได้ หันกลับไปมองที่ เหยียน ซู ที่ยังคงยื่นนิ่งอยู่ที่เดิม หรือสายตาของเธอจะไม่ดี? เธอรู้สึกว่าเขาดูสิ้นหวัง ราวกับว่าเขาได้สูญเสียบางสิ่งบางอย่างที่เขาเฝ้าทะนุถนอมมายาวนาน เหยียน ซู มองเธอเดินจากไปโดยไม่ได้กล่าวอะไร เขาเห็นว่าเธอหันกลับมามองเขาด้วยใบหน้าที่แสนจะน่ารัก น่าเอ็นดูนั่นเหมือนเมื่อก่อนไม่มีผิด เขารู้สึกอกหักเมื่อได้รู้ว่าตอนนี้เธอเป็นภรรยาของคนอื่น แม้เธอจะจากไปได้สักพักใหญ่แล้ว แต่เขาก็ยังคงยืนจ้องไปยังทางที่เธอเดินจากไป เมื่อเขาตัดสินใจหมุนตัวกลับ ขาของเขาชาไปหมดจากการยืนนิ่งกับที่นานเกินไป เขาสะดุดเล็กน้อยเกือบจะล้มลงไป โชคดีที่บอดี้การ์ดของเขา ที่ยืนแอบอยู่ตรงมุมห้อง วิ่งเข้ามาช่วยรับเขาทัน “ช่วยฉันสืบประวัติ ลู ชินจิน ที” เขาออกคำสั่งเสียงเย็น บอดีการ์ดของเขารับคำสั่งด้วยความเคารพ “ครับท่าน” แล้วจึงช่วยพยุงเขาไป