บทที่ 727 พวกเขาโกหกพวกเรา

"อะไรนะ?" แนนซี่ เมอร์เรย์ตกใจมากจนลุกขึ้นนั่งบนเตียง เนลล์ เจนนิงส์พยายามอีกครั้งและออกแรงขึ้นเล็กน้อย แต่กลับพบว่าประตูไม่ขยับเลยสักนิด มันไม่ใช่แค่ภาพลวงตา จากนั้นเธอก็หันกลับมาด้วยใบหน้ามืดมนและเดินกลับมา “สถานการณ์ไม่ค่อยดีเลย ฉันสงสัยว่าพวกเขาคงรู้แล้วว่าตัวตนของเรานั้นไม่ธรรมดา อย่างที่เราพูดก่อนหน้านี้” แนนซี่ตื่นตระหนกเล็กน้อยและถามว่า “แล้วเราควรทำอย่างไรดี?” เนลล์เม้มปากและเงียบไป “ยังไม่ต้องรีบ ดูก่อนว่ามีอะไรบ้าง ถ้ามันเลวร้ายจริง ๆ” หากสถานการณ์เลวร้าย พวกเขาก็ทำได้แค่พุ่งเข้าหามันก่อน อย่างไรก็ตามไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เนลล์และแนนซี่ก็ไม่สามารถแยกจากกันในสถานการณ์เช่นนี้ได้ ขณะที่เธอคิดถึงเรื่องนี้ เนลล์ดึงกระดาษที่เคยซ่อนไว้ที่มุมห้องก่อนหน้านี้ออกมาพร้อมแผนที่ของสภาพแวดล้อมที่วาดไว้ เธอมองเข้าไปใกล้ ๆ และเก็บกระดาษ เธอพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่า “คืนนี้เราออกไปไม่ได้ เราจะรอดูว่าจะเกิดอะไรขึ้นในวันพรุ่งนี้ จำเอาไว้ว่าพรุ่งนี้เช้าตอนที่เราตื่นมาแกล้งทำเป็นว่าเราไม่รู้ว่าคืนนี้เขาล็อกประตู” ถ้าสถานการณ์ดูผิดปกติ เราจะตีทั้งสองคนหมดให้สติ จากนั้นค่อยมัดพวกเขาแล้วหน