บทที่ 64 มาที่โรงเเรมของผม

"ผมจะไปรับคุณ ให้ที่อยู่ของคุณ ผมจะถึงในไม่กี่นาที" เอธานกล่าว ครึ่งชั่วโมงต่อมารถของเอธานก็มาถึงนอกประตู คฤหาสน์ เทรมอนต์ แอเรียนพันเสื้อโค้ทของเธอให้แน่นและมุดเข้าไปในรถอย่างรวดเร็ว อุณหภูมิในช่วงดึกเป็นอะไรที่หนาวจนจะแข็ง เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยในกะกลางคืนที่ประตูเมืองสังเกตเห็นว่า แอเรียนเข้าไปในรถที่ไม่ใช่ของมาร์คและจดเลขทะเบียนรถอย่างระมัดระวัง แอเรียนไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่จะเสี่ยงไปไหนไกล ๆ เธอจึงบอกให้เอธานหยุดที่สี่แยก “มาคุยกันในรถ มันดึกมากแล้วจริง ๆ” เอธานดูหมดแรง “วันนี้ผมเหนื่อยมาก มาที่โรงแรมของผม ผมจะเรียกรถแท็กซี่ให้คุณเมื่อเราคุยธุระกันเสร็จ มีรายละเอียดมากมายที่ต้องอธิบาย และผมไม่อยากทำมันออกมาไม่ดีเมื่อผมทำสิ่งนี้ คุณเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดเพียงคนเดียวของทิฟฟ์ และผมไม่รู้ว่าจะขอความช่วยเหลือจากใครอีก แค่นี้ครั้งเดียว โอเคไหม?” แอเรียนไม่สามารถปฏิเสธเขาได้ เธอจึงตามเอธานกลับไปที่โรงแรมของเขา พวกเขาเดินเข้าไปในห้องพักในโรงแรมของเขา ของซื้อกลับบ้านที่เอธานเคยสั่งไว้ก่อนหน้านี้ถูกส่งมาไม่นาน “คุณอยากได้อะไรไหม?” เขาถาม แอเรียนส่ายหัว "ไม่จำเป็น ทำไมคุณกินดึกจัง