บทที่ 63 นายท่านและนายหญิง เทรมอนต์ อยู่ในห้องอาบน้ำ

แมรี่เดินไปข้างหน้าถอดรองเท้าของเขาออกแล้ววางลงอย่างเรียบร้อย “ไม่ต้องห่วงนะคะ ดิฉันจะทำให้แน่ใจว่าเมื่อนายหญิงตื่น จะได้ทานอาหารทันที” มาร์คไม่ยอมตอบกลับ แต่เม้มริมฝีปากแทน ในขณะที่รถของเขาขับออกไปจาก คฤหาสน์ เทรมอนต์ แอเรียนก็ตื่นขึ้นมาอย่างอาย ๆ เธอดึงโทรศัพท์ออกมาและมองเวลา “แมรี่… ทำไมไม่ปลุกฉัน” เธอบ่น "นายท่านบอกว่าไม่ต้องปลุก” แมรี่ตอบพร้อมกับยิ้ม “เขาอยากให้คุณพักผ่อนมากขึ้น คุณเหนื่อยกับตัวเองมากในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา ฉันอุ่นอาหารของคุณและนำมาให้แล้ว คุณต้องกินก่อนกลับไปนอนไม่ว่าคุณจะเหนื่อยแค่ไหน อย่างไรก็ตามนายท่านเพิ่งออกไปไม่นานนี้” “อืม” แอเรียนตอบทั้งที่ยังเบลอ ๆ อยู่ เธอลุกไปนั่งที่โต๊ะอาหารก่อนจะสังเกตเห็นว่ามาร์ควางโทรศัพท์ทิ้งไว้ด้านหลัง เธอไม่ได้ตั้งใจที่จะสนใจมัน แต่มันดังขึ้น นอกจากนี้หน้าจอยังระบุว่า แอรี่ คินซีย์... แมรี่มองไปที่เธอและพูดว่า “รับให้เขาเถอะ นายหญิง” “ลืมมันไปดีกว่า” แอรียนพูดพร้อมกับส่ายหัว “อีกไม่นานเขาก็ตระหนักได้เองว่าเขาทิ้งโทรศัพท์ไว้ที่บ้านและจะกลับมาเอาโทรศัพท์ไปเอง” แมรี่ถอนหายใจราวกับว่าเธอคิดว่า แอเรียนขาดความมุ่งมั่น ทันใดนั้น