บทที่ 1242 ภรรยาซื่อบื้อที่ขี้สงสัยและคุณแม่ที่ขี้บ่น

มาร์คลุกขึ้นยืนและจัดเสื้อผ้าตนเองให้เรียบร้อยก่อนที่จะตอบห้วน ๆ “เธอควรหลีกเลี่ยงความคิดเพ้อฝันและตั้งใจทำงานของตัวเอง มันไม่สำคัญหรอกว่าฉันจะหลีกเลี่ยงเธอหรือไม่ ยังไงฉันก็เป็นเจ้านายเธอ นั่นคือความสัมพันธ์เดียวระหว่างเรา ฉันช่วยเหลือผู้คนมามากมาย ฉันไม่เคยคิดที่จะขอให้พวกเขาตอบแทน” จากนั้นเขาก็ออกจากบาร์ทันที เขาดมคอเสื้อของตนเองเมื่อขึ้นรถเพื่อให้แน่ใจว่ากลิ่นแอลกอฮอล์บนตัวเขาไม่แรงเกินไปก่อนที่เขาจะผ่อนคลาย เขารู้สึกได้ว่าแอเรียนไม่ชอบให้เขาดื่ม เมื่อนึกถึงสีหน้าที่เธอทำเวลาที่ไม่พอใจนั้นทำให้เขาปวดหัว เขาหมดหนทางอย่างแท้จริงเมื่อใดก็ตามที่ผู้หญิงคนนั้นเข้ามาเกี่ยวข้อง ... ทิฟฟานี่ระเบิดด้วยความโกรธทันทีที่แจ็คสันกลับมาถึงบ้านพร้อมกับกลิ่นเหล้าอย่างที่คาดไว้ “ไหนคุณบอกว่าคุณไปทำงานล่วงเวลาไม่ใช่เหรอ? แต่คุณกลับไปดื่มมา?” หน้าอกของเธอขยับขึ้นลงอย่างรุนแรงจากความโกรธของเธอ แจ็คสันรู้สึกคันหัว “แม่ผมบอกไว้ว่าคุณแม่ให้นมลูกห้ามโกรธนะ เดี๋ยวนมจะเสีย…” ทิฟฟานี่หัวเราะทั้ง ๆ ที่โกรธ “แม่คุณพูดเสมอว่าไม่ให้คุณออกไปสังสรรค์ด้วย ทำไมคุณไม่ฟังแม่ล่ะ? ทำไมคุณต้องโกหกฉันด้วย? คุณไปดื่มกับ