บทที่ 1243 สามีและภรรยาที่ผิดปกติ

แจ็คสันคว้าข้อมือของเธอ แววตาของเขาเต็มไปด้วยความเหนื่อยล้า “ผมแค่ไปดื่มกับมาร์คมาและไม่ได้ทำอะไรนอกจากนั้น นี่คือความจริง ช่างมันเถอะ ผมบอกความจริงคุณก็ได้ นี่ไม่ใช่ชีวิตแบบที่ผมต้องการเลย ผมแค่อยากมีคุณอยู่ในชีวิตของผม ไม่รวมถึงแม่ผมที่ย้ายมาอยู่กับเราหรือแม้แต่ลูก ผมไม่สามารถที่จะยอมรับจำนวนคนในบ้านที่เพิ่มอีกสองคนกะทันหันแบบนี้ได้ ที่นี่เสียงดังทุกวัน สำหรับผมแล้วมันไม่ได้ครึกครื้นเลย แต่มันอึดอัดมากกว่า มันเป็นการทรมานผมดี ๆ เลย ทุก ๆ ครั้งที่ลูกร้องตอนกลางคืนผมจะตื่นด้วย แล้วก็กลับไปนอนต่อไม่ได้อีก ผมจะตายจากความเหนื่อยอยู่แล้ว” ทิฟฟานี่จ้องเขาด้วยความตกใจ “ถ้าคุณรักฉัน คุณก็ควรจะยอมรับทุกอย่างเกี่ยวกับฉันได้สิ เขาเป็นลูกของเรานะ ใช่ว่าฉันไปท้องกับคนอื่นมาสักหน่อย คุณคือพ่อแท้ ๆ ของเขา! และอีกอย่าง นั่นก็แม่ของคุณ คุณจะอึดอัดทำไม? ใช่ว่าคุณจะไม่อยากมีลูกสักหน่อย นี่คุณเป็นอะไรของคุณ?” ด้วยความกล้าที่แอลกอฮอล์มอบให้แจ็คสันถึงหายใจเข้าลึก ๆ และระบายความรู้สึกของเขา “ใช่ ผมไม่ได้ปฏิเสธ แต่ผมไม่เคยมีลูกมาก่อน ผมไม่รู้ว่าบ้านเราจะเสียงดังขึ้นขนาดนี้ คิดซะว่ามันเป็นความผิดของผมเองแล