บทที่ 108

“เธอชอบผมหมายความว่าผมต้องชอบเธอเหมือนกันงั้นเหรอ?” ประโยคของแลนซ์ดังก้องอยู่ในใจฉัน ฉันตกตะลึง และไม่แน่ใจว่าควรจะตอบคำถามของเขาอย่างไร เขาถอนหายใจและลดเสียงลง “ยัยบ๊อง มีหลายสิ่งในโลกที่ใครๆก็ต้องการอยากจะได้แต่ก็อาจไม่ได้มันมา” เขาพูดเบา ๆ “ผมรู้ว่าคุณห่วงใยเลน ผมก็เป็นเหมือนพี่ชายของเธอ ผมจะไม่สนใจเธอได้อย่างไร? แต่มีบางอย่างที่ผมต้องขีดเส้น! ถ้าเลนชอบผม...นี่คือปัญหาของเธอ ถ้าผมไม่ได้ทำตัวใจร้ายแบบนี้ต่อเธอ เธอก็คงมีหวังต่อไป” แลนซ์ไม่ได้ผิด ความสัมพันธ์เป็นสิ่งที่ต้องมีระหว่างสองฝ่ายที่เต็มใจ หากเขาไม่มีความรู้สึกใด ๆต่อลอเรน การอยู่ห่างจากเธอและหลีกเลี่ยงการให้ความหวังกับเธอเป็นสิ่งที่ถูกต้อง มันดีกว่าการมีความสัมพันธ์ที่ยุ่งเหยิงพันกันไม่รู้จบ ลอเรนต้องเข้าใจเจตนาที่แท้จริงว่าทำไมแลนซ์ถึงทำในแบบที่เขาทำ อย่างไรก็ตาม จะมีบางสิ่งบางอย่างในชีวิตที่คุณจะไม่สามารถยอมแพ้ได้แม้ว่าคุณจะเข้าใจความหมายที่แท้จริงที่อยู่เบื้องหลังแล้วก็ตาม ฉันรู้สึกว่าลอเรนจะไม่ยอมแพ้แลนซ์ง่ายๆ พูดตามตรง เมื่อตัดสินจากวิธีที่เธอแสดงออกมา ฉันไม่สามารถปฏิเสธได้เลยว่าฉันไม่กงวลกับเรื่องนี้ โดยเฉพาะอย่