บทที่ 106

“ก่อนหน้านี้ทำไมฉันไม่เคยรู้มาก่อนว่านายเป็นคนหน้าด้านหน้าทนแบบนี้? นายลืมไปแล้วเหรอว่านายเคยตบฉันที่ทางเข้าสถาบันออกแบบ? หรือที่นายผลักฉันเพราะรีเบคก้าอีก? หรือตอนที่นายจ้างคนให้มาทำน้ำท่วมวิลล่าเพื่อจะใส่ร้ายป้ายสีฉันเมื่อไม่กี่วันที่แล้ว? ถ้าฉันไม่รู้เรื่องก่อนหน้านี้ ไม่เพียงแค่ฉันที่ต้องจ่ายค่าเสียหาย แต่บริษัทของฉันก็จะถูกลากมาเกี่ยวข้องด้วย” “อีธาน โลว์ความเลวร้ายของนายทำให้ฉันกลัว และการพูดถึงความสัมพันธ์ของเราที่ผ่านมามันทำให้ฉันขนลุก แล้วนายล่ะ? นายไม่สำนึกผิดและไม่ใส่ใจจะขอโทษ แต่นายก็หน้าด้านมากพอที่จะยืนอยู่ตรงหน้าฉัน” ใบหน้าของอีธานแดงก่ำจากการถูกเธอต่อว่า แต่เขาก็เถียงอะไรไม่ได้เนื่องจากความอับอายของเขา ความจริงแล้ววันนั้นเขาโกรธมากและรู้สึกเสียใจกับการกระทำของตัวเอง ถึงอย่างนั้น ความหยิ่งในศักดิ์ศรีทำให้เขาไม่อาจก้มหัวลงได้ แคทเธอรีนชำเลืองมองไปที่เขาก่อนจะมองไปรอบ ๆ จู่ ๆ ก็ถอนหายใจออกมา “ช่างเถอะ ไม่ต้องมาพูดว่าฉันใจร้ายเกินไปแล้วกัน สุดท้ายแล้วปัญหาของโกลเด้น คอร์ปอเรชั่น คือการถอนการลงทุนไม่ใช่เหรอ? นายจะแก้ปัญหาไม่ได้ถ้านายไม่สามารถทำให้การลงทุนกลับมาคงเดิมได้