บทที่ 107

อีธานมองไปที่คนที่พูด “ผมท้าให้คุณลองพูดอีกครั้ง” คน ๆนั้นเป็นผู้จัดการหญิงของบริษัท เธอยืนขึ้นพูด “ฉันพูดอะไรผิดอย่างนั้นเหรอ? ใครในเมลเบิร์นจะไม่รู้ว่าประธานโลว์คนเก่งทิ้งแฟนของเขาที่คบหากันมาเป็นเวลาหลายปีเพื่อมาเป็นผู้สืบทอด? ไม่เพียงเท่านั้น เขายังทำกระทั่งเข้าไปใกล้ชิดกับคนอื่นเพื่อที่เขาจะได้เป็นคาสโนว่า ช่างเป็นความอัปยศของโลว์ คอร์ปอเรชั่นอะไรอย่างนี้!” “ใช่ ประธานโลว์ ลูกชายของคุณคนนี้ต้องได้รับการสั่งสอนอย่างถูกต้อง เขาไม่มีคุณธรรมไม่คู่ควรกับตำแหน่งของเขา” ผู้ถือหุ้นอีกรายกล่าวกับแซคคารี่ แซคคารี่รู้สึกอับอายขายขี้หน้าเป็นอย่างยิ่งและทำได้เพียงพูดออกมาอย่างเย็นชา “อีธาน ให้เพอร์ซี่จัดการแทนแกในตำแหน่งประธานชั่วคราว แกไม่ต้องเข้ามามีส่วนร่วมกับโครงการของบริษัทที่กำลังจะเกิดขึ้น” อีธานแทบจะไม่เชื่อสิ่งที่ได้ยิน “คุณพ่อครับ...” “แกทำให้ฉันผิดหวังจริง ๆ” แซคคารี่กล่าวเรียบ ๆ ก่อนจะเดินออกไป หลังจากที่ประชุมเสร็จแล้ว เพอร์ซี่ก็เดินไปหาอีธานและยิ้มออกมาอย่างมีความสุข “ไม่ต้องกังวลนะครับพี่ชาย ผมจะดูแลบริษัทเป็นอย่างดี พี่สามารถถอนตัวออกไปจากแผนกโลจิสติกส์ได้ตามสบายเลยนะครับ