บทที่ 492 ใช่เขา

ธัญญ่าไม่กล้าส่งเสียง เธอกินมากที่สุดในหมู่คนที่ร้าน ทุกคนกินเพียงกล่องเดียว แต่เธอกินสองกล่องทุกมื้อ… แจ็คสันนั่งลงอย่างเชื่อฟัง ขณะที่ทิฟฟานี่เอื้อมมือของเธอเพื่อเอาอาหารให้เขา เขาก็ถอยออกห่างราวกับกำลังพยายามจะหลบการโจมตีอย่างหนักซึ่งทำให้ทุกคนตะลึง ทิฟฟานี่ตกใจเหมือนกัน "คุณกำลังทำอะไร? คุณกำลังทำให้ดูเหมือนว่าฉันทุบตีคุณตลอดเวลา ไม่ใช่ว่าฉันไม่รู้ว่าคุณต่อสู้ได้ดีแค่ไหน คุณกำลังพยายามทำให้ชื่อเสียงของฉันเสื่อมเสียหรือไง?” แจ็คสันพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ผมจะไม่มีวันทำอะไรคุณไม่ว่าผมจะต่อสู้เก่งแค่ไหน ต่อให้คุณตีผม ผมก็ไม่กล้าตอบโต้หรอก… ยังไงคุณก็ทุบตีผมเสมอ เมื่อคืนคุณยังถีบผมเลย...” แอเรียนสำลักและไออยู่ครู่หนึ่งก่อนที่เธอจะหายเป็นปกติ “พอได้แล้วทั้งสองคนเลย นี่ไม่ใช่การทะเลาะกัน นี่มันโคตรคลั่งรักเลย เข้าใจไหม? เอาล่ะ ทิฟฟ์ ตอนบ่ายไม่ต้องทำงานนะ อยากทำอะไรก็ไปทำเถอะ เราไม่สามารถรับมื้อกับสิ่งนี้ได้” นายา ธัญญ่า และพนักงานใหม่อีกคนพยักหน้าเห็นด้วย วันนี้พวกเขารู้สึกเหมือนกำลังดูละครอยู่ หัวใจของพวกเขาไม่สามารถรับมันได้ หลังอาหารกลางวัน แจ็คสันดึงทิฟฟานี่ออกไป วิธีที่ดีที่สุดในกา