บทที่ 1336

‘ขอบคุณพระเจ้า ไรอันแค่กุเรื่องโกหกขึ้นมาเท่านั้น’ เขาถอนหายใจเงียบ ๆ อย่างโล่งอก และความกังวลภายในใจของเขาก็สลายไป “ลินนี่ ผมบอกให้รอที่รถ คุณมาทำอะไรตรงนี้?” เมื่อคลายอ้อมกอด เจเรมี่ก็มองเข้าไปในดวงตากลมของเมเดลีนพลางเอ่ยถามอย่างอ่อนโยน เธอหลบสายตาเล็กน้อย “ฉันไม่อยากเสี่ยงที่จะไม่ได้เจอคุณอีก” เจเรมี่รู้สึกได้ถึงความอบอุ่นที่ไหลเวียนในกายเมื่อได้ยินคำตอบของเธอ เขายังรู้สึกได้ถึงความร้อนผ่าวในดวงตา จากนั้นเขาก็ยื่นแขนออกไปกอดเธอไว้แน่น ๆ อีกครั้ง ทั่วทั้งบริเวณเงียบจนได้ยินเสียงลมหายใจ ขณะที่หัวใจของพวกเขาก็เต้นแรงด้วยความตื่นเต้น “ลินนี่ คุณไม่ต้องทนอยู่กับวันเหล่านั้นที่ไม่เห็นผมอีกแล้วนะ จากนี้ไปผมจะอยู่กับคุณทุกวินาที” เมเดลีนยิ้มและหลับตาเอนกายอยู่ในอ้อมแขนของเจเรมี่ เมื่อกลับมาจากเอพริลฮิลล์ เจเรมี่ก็รีบแจ้งข่าวให้ทางอินเตอร์โพลได้รู้ความเคลื่อนไหวของไรอันทันที รวมถึงแจ้งด้วยว่าเขาเป็นคนยิงไรอัน ทว่าไรอันก็เป็นคนเจ้าเล่ห์ไม่น้อย แม้จะได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก แต่ก็เลี่ยงที่จะไปโรงพยาบาล หลังจากตรวจสอบโรงพยาบาลเอกชนและรัฐบาลทั้งหมดในเกลนเดลแล้ว พวกเขาก็ยังไม่พบตัวไรอัน เ