บทที่ 1405

เมเดลีนจับพวงมาลัยแน่นขณะมองดูใบหน้าคุ้นเคยซึ่งอยู่ห่างออกไปเล็กน้อยกำลังเดินผ่านไป... ปรี๊น ปรี๊น ปรี๊น! เสียงรถที่บีบแตรเร่งดังขึ้นจากด้านหลังทำให้เมเดลีนได้สติกลับมา แต่เมื่อมองไปเบื้องหน้าอีกครั้งเธอก็ไม่เห็นใครแล้ว ‘ฉันคิดไปเองเหรอ?’ เมเดลีนตกอยู่ในความงุนงงเล็กน้อย แต่เธอก็ไม่ได้คิดมากไปกว่านั้น และเหยียบคันเร่งต่อ เมื่อพบกับเจเรมี่ เธอก็ได้รู้ว่าเขาจองตั๋วเครื่องบินสำหรับเดินทางพักผ่อนในวันหยุดเอาไว้ และพวกเขาจะเดินทางกันในวันพรุ่งนี้ เพราะเข้าใจเจตนาของเจเรมี่ เมเดลีนจึงไม่ได้ปฏิเสธความคิดนี้ของเขา เมื่อมองย้อนกลับไป เธอและเจเรมี่ไม่เคยไปฮันนีมูนที่ดี ๆ เลยสักครั้ง ตลอดหลายปีที่ผ่านมาพวกเขามักจะเจอแต่เรื่องการแยกจากและความวุ่นวาย เมื่อตัดสินใจที่จะเดินทาง ทั้งเมเดลีนและเจเรมี่ก็ได้ไปเยี่ยมเอโลอิสที่โรงพยาบาลด้วยกัน พวกเขากำลังจะเดินทางในวันพรุ่งนี้ ทำให้เมเดลีนเป็นห่วงแม่เธอมาก “ไปพักผ่อนกับเจเรมี่เถอะเอวลีน พ่อจะดูแลแม่ของลูกเป็นอย่างดี ไม่ต้องกังวลแล้วไปพักผ่อนเถอะนะ” ฌอนตบไหล่ของเมเดลีนเบา ๆ และสัญญาเพราะไม่อยากให้เธอต้องกังวล เมเดลีนจึงวางใจและไว้ใจให้ฌอนช่วยดูแล