บทที่ 1406

ทันใดนั้นประตูก็เปิดออกพร้อมร่างสูงของผู้คุมที่เดินเข้ามา “มีคนมาขอพบคุณ ไรอัน” ไรอันค่อย ๆ ลืมตาสีเทาที่เต็มไปด้วยประกายเมื่อได้ยินอย่างนั้น เขาไม่คิดว่าจะมีใครมาเยี่ยมเขาอีก พ่อและแม่ของเขามาเยี่ยมงั้นเหรอ? ‘จะใครอีกล่ะถ้าไม่ใช่พ่อแม่ของฉันเอง’ เขาคิดกับตัวเอง แต่ใบหน้าที่ไม่เคยคาดคิดก็ทำให้เขาประหลาดใจเป็นอย่างมาก เมื่อจู่ ๆ อีกฝ่ายก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าต่อตา เขาไม่เคยคิดว่าจะได้พบเธออีก เขายังคิดว่าการเจอกันในวันนั้นจะเป็นครั้งสุดท้ายของพวกเขา ไรอันกำลังจะพูด แต่ได้ยินผู้หญิงตรงหน้าเย้ยหยันเสียก่อน และทำให้ความประหลาดใจรวมถึงความหวังของไรอันต้องกลายเป็นผุยผง “ในฐานะที่เป็นคนกำหนดอนาคตของฉัน ไรย์ คุณไม่คิดเลยเหรอว่าอนาคตของตัวเองจะจบลงแบบนี้?” หญิงสาวเม้มริมฝีปากเล็กน้อย ปรากฎรอยยิ้มเย้ยหยันขึ้นบนใบหน้าเล็ก ๆ ที่งดงามของเธอ “ฉันเสียใจจริง ๆ ไรย์ ทำไมคุณถึงได้กลายเป็นแบบนี้ ฉันจะอยู่ไปเพื่ออะไร ถ้าคุณจะต้องอยู่ในที่แบบนี้ไปตลอดชีวิต?” ไรอันจ้องมองความงามอันไร้ที่ติตรงหน้า แล้วมองออกไปอีกทางอย่างเมินเฉย “ออกไป ทุกอย่างจบแล้ว” คิ้วที่บอบบางของคนฟังขมวดเข้าหากันอย่างขุ่นเคือง “ค