บทที่ 1377

“ตอนไหนคะ?” เมเดลีนขยับเข้ามาใกล้เจเรมี่ด้วยความอยากรู้อยากเห็น “เจเรมี่ คุณรู้เรื่องความสัมพันธ์ระหว่างอดัมกับเคธี่เหรอ?” “ผมไม่แน่ใจ” เขาส่ายหน้าเบา ๆ แต่มีร่องรอยของความเบิกบานในแววตา “ลินนี่ ถ้าเป็นแบบนั้นเคธี่อาจจะยังมีชีวิตอยู่จริง ๆ อดัมไม่ใช่หมอธรรมดาทั่วไป เขามีความสามารถพอที่จะทำให้เคธี่ยังมีชีวิตอยู่ต่อไปได้” หัวใจของเมเดลีนเต้นรัว “คงจะดีมากเลยถ้าเคธี่ยังมีชีวิตอยู่” เธอยิ้มและคล้องแขนไปรอบคอของเขา “เจเรมี่ ฉันรู้ว่าการเริ่มต้นใหม่ของเรามันยากแค่ไหน ฉันเลยหวังว่าเคธี่กับเฟลิเป้จะได้รับโอกาสนั้นเหมือนกัน” “ตราบใดที่เคธี่ยังมีชีวิตอยู่ ผมก็คิดว่าเฟลิเป้คงจะมีความสุข แม้ว่าพวกเขาจะไม่มีโอกาสเริ่มต้นใหม่ก็ตาม” “ค่ะ” เมเดลีนตอบแล้วซบลงที่อกของเจเรมี่ เธอรู้สึกราวกับว่าไม่ต้องเผชิญความกังวลภายในใจอีกแล้ว เมื่อได้ดื่มด่ำกับความอบอุ่นจากอกแกร่งของเขา วันรุ่งขึ้น เมเดลีนอยากจะบอกเรื่องนี้กับเฟลิเป้ว่ามีความเป็นไปได้ที่เคธี่จะยังมีชีวิตอยู่ แต่เจเรมี่หยุดเธอเอาไว้เสียก่อน “ลินนี่ อย่าเพิ่งพูดถึงเรื่องนี้เลย เรายังไม่แน่ใจ ผมกลัวว่ามันจะเป็นการให้ความหวังแล้วอาจทำให้เขารู้สึกผ