บทที่ 1362

หลังจากที่พูดอย่างนั้น ทุกสายตาก็จับจ้องเมเดลีน และในเวลาเดียวกันหญิงสาวเองก็ผงะไป แม่ไรอันปาดน้ำตาจากใบหน้าแล้วรีบถาม “คุณพยาบาล ลูกชายของฉันเป็นยังไงบ้าง? เขาจะฟื้นไหม?” “อาการบาดเจ็บของเขาสาหัสมากค่ะ ตอนนี้เขายังไม่พ้นขีดอันตราย ดูเหมือนว่าเขาไม่มีความต้องการที่จะอยากมีชีวิตรอดด้วย เขาเพียงแค่เรียกชื่อเอวลีนบ้างเป็นครั้งคราวเท่านั้นค่ะ” พยาบาลมองไปที่เมเดลีนขณะเอ่ยอย่างนั้น “ผู้หญิงคนนี้คือคุณเอวลีนที่คนไข้เรียกหาใช่ไหมคะ?” เมเดลีนพยักหน้า “ใช่ค่ะ ฉันเอง” “คุณเป็นเพื่อนของผู้ป่วยหรือเปล่าคะ? ตอนนี้เขาแทบไม่มีใจอยากจะมีชีวิตอยู่ต่อเลย และดูเหมือนว่าเขาจะปล่อยคุณไปไม่ได้ด้วยเหมือนกัน ฉันไม่แน่ใจว่าคุณอยากจะเข้าไปช่วยเขาไหม…” “คุณเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า? ลูกฉันเป็นแบบนี้เพราะผู้หญิงคนนี้ เขาจะยังต้องการพบเธอได้ยังไง?” แม่ของไรอันแย้งและไม่สามารถยอมรับข้อเท็จจริงนี้ได้ เมื่อนางพยาบาลได้ยินเช่นนั้น เธอก็มองคุณนายโจนส์ด้วยความประหลาดใจ “คุณคะ นี่เป็นเรื่องเกี่ยวกับชีวิตและความเป็นความตายของผู้ป่วย ลูกชายของคุณเรียกหาแต่คุณเอวลีน หากเธอเต็มใจที่จะให้กำลังใจลูกชายของคุณ เขาก็อาจจะยัง