บทที่ 616

“...” การฟังสิ่งที่ฌอนพูดทำให้รู้สึกหงุดหงิดใจขึ้นมาได้จริง ๆ ดังนั้นแคทเธอรีนจึงตัดสินใจเมินเฉยใส่เขาแล้วจดจ่ออยู่กับการหั่นผัก เธอสไลด์มันฝรั่งเป็นแผ่นบาง ๆ ได้อย่างไม่มีที่ติ เขาขมวดคิ้วเข้าหากัน “ฉันสามารถยื่นอุทธรณ์ต่อศาลได้ถ้าเธอปฏิเสธที่จะเซ็นใบหย่า คู่สมรสสามารถยื่นอุทธรณ์ต่อศาลได้หลังจากแยกกันอยู่แล้วสองปี” “ได้ค่ะ งั้นไปเจอกันที่ศาลได้เลย แต่เรื่องนี้ก็คงจะน่าสนใจขึ้นถ้าพวกนักข่าวรู้ว่าเรายังแต่งงานกันอยู่ ฉันจะไม่มานั่งรับผิดชอบรักษาชื่อเสียงของแฟนคุณอีกแล้วนะ” เธอตอบอย่างไม่ใส่ใจ การกระทำแบบนี้ทำให้เขาโมโห “ฉันต้องทำยังไงเธอถึงจะยอมเซ็นใบหย่า?” “อืมม ฉันยังไม่ได้คิดเรื่องนั้นเลยค่ะ” เธอผลักเขาให้พ้นทางแล้วเริ่มตั้งกระทะบนไฟ เมื่อน้ำมันร้อน เธอจึงใส่มันฝรั่งหั่นบางลงไป และภายในเวลาไม่นาน กลิ่นหอมน่ารับประทานก็อบอวลไปทั้งห้องครัว เธอโรยหน้าด้วยต้นหอมซอยในขั้นตอนสุดท้าย การจัดจานและกลิ่นหอมชวนให้รับประทาน ทันใดนั้นเอง ท้องของฌอนก็เริ่มร้องขึ้นมา แคทเธอรีนส่งยิ้มที่มีเลศนัยให้เขา แล้วเขาก็มองกลับมาด้วยแววตาอับอาย “ฉันไม่ได้ทานอาหารกลางวันเพราะฉันมาคุยกับเธอที่นี่”