บทที่ 29 ความโกรธของมาร์ค เทรมอนต์

เสียงของผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้นเบา ๆ โดยไม่มีการเตือนล่วงหน้าจากห้องทำงานของมาร์ค เทรมอนต์ “ฮึ่ม! คุณบอกว่าคุณไม่ว่าง แต่คุณก็ไม่ได้ยุ่ง! ฉันเห็นกระเป๋าที่ฉันชอบ - ไม่ใช่สิ หมายถึงกระเป๋าที่ฉันรัก! ซื้อให้ฉันโอเคไหม?” ลมหายใจของแอเรียน วินน์ ติดอยู่ในลำคอเหมือนมีใครบางคนกำลังทำให้เธอสำลัก เธอไม่ได้ยินว่ามาร์ค เทรมอนต์ พูดอะไรกลับมาหรือเปล่า ไม่นานพอผู้หญิงคนนั้นก็ออกมา เมื่อสบตากับแอเรียนก็ประหลาดใจเพราะเป็นผู้หญิงคนเดียวกับที่เธอเห็นที่สนามบิน การจ้องมองของเธอไม่ได้มองไปบนใบหน้าของหญิงสาวที่อยู่เหนือกว่า แต่ดวงตาของเธอยังคงจับจ้องไปที่รองเท้าส้นสูงที่ผู้หญิงคนนี้สวม มาร์ค เทรมอนต์ ห้ามไม่ให้ทุกคนรบกวนความสงบและเงียบในชั้นนี้ แต่เขาอนุญาตให้ผู้หญิงคนนี้มาที่นี่ด้วยรองเท้าส้นสูง “เป็นเธออีกแล้วสินะ เธอมีธุระอะไรกับพี่มาร์คของฉันมิทราบ? ฉันไม่รู้ว่าในอดีตเธอมีอะไรกับพี่มาร์ค แต่ฉันไม่ชอบขี้หน้าเธอและจากนี้ไปฉันจะขัดเคืองกับเธอ หลังจากเรากลับมาจากต่างประเทศฉันเจอเธอทุกครั้งที่มองหาพี่มาร์คที่รักของฉันและฉันเกลียดมัน" ผู้หญิงพูดด้วยน้ำเสียงที่ขี้เล่นและน่ารัก แม้ว่าคำพูดของเธอจะเสียดแทง