บทที่ 918 ไม่เกลียดบอยล์อีกแล้ว

ภายใต้แสงจันทร์ ร่างบางเดินออกมาจากบ้านของบอยล์ด้วยใบหน้าไร้ความรู้สึก เธอเดินถือมีดที่เปื้อนเลือดออกมาจากบ้าน ร่างของเธอเต็มไปด้วยเลือด ขณะที่กำลังเดินออกมาจากคฤหาสน์ เธอหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าแล้วกดโทรออก "120 หรือเปล่าคะ? มีคนเจ็บ..." ในรถมาเซราตีสีน้ำเงินที่จอดอยู่ด้านนอกคฤหาสน์ แฮร์ริสันยืดแขนออกมาเพื่อคลายกล้ามเนื้อ เขาดูเวลา ตอนนี้เป็นเวลาเกือบสี่ทุ่ม เมื่อวานนี้เขาเล่นวีดีโอเกมอยู่ในรถทั้งคืน เขาหลับอยู่ในรถจนเกือบจะลืมเรื่องสำคัญที่เขาต้องทำ เขารีบมองไปที่คฤหาสถ์ที่อยู่ไกลจากเขา รถปอร์เช่สีแดง 911 ขับออกมาจากคฤหาสน์ผ่านเขาไป แทนที่เขาจะขับรถตามรถปอร์เช่สีแดงไป เขากลับลงจากรถแล้ววิ่งเข้าไปในคฤหาสน์ เขาเดินเข้ามาในคฤหาสน์และตามหาบอยล์ทั่วบ้าน "บอยล์? คุณอยู่ไหน! คุณทำอะไรพี่สาวผม! บอยล์!" ทันใดนั้น เขาก็ได้ยินเสียงแมวร้องดังมาจากข้างบน "เมี้ยว! เมี้ยว!" เขามองขึ้นไปบนชั้นสองและรีบขึ้นไปข้างบน "บอยล์! ตอบมาสิ! คุณแกล้งพี่สาวผมเหรอ หา! บอยล์ คุณ..." เมื่อแฮร์ริสันเดินมาถึงห้องนอน เขาก็เห็นประตูเปิดแง้มอยู่ มีเลือดนองบนพื้น เขา