บทที่ 884 ค่อย ๆ วางแผน

"คุณเมาแล้วบอยล์ ปล่อยฉัน..." เชอรีชผลักเขาออกไป แต่บอยล์ก็ยังจูบเธออยู่ เขาไม่อยากบังคับเธอให้ทำสิ่งที่ไม่อยากทำ ในเมื่อพวกเขายังมีเวลาอยู่ด้วยกันอีกมาก เขาจะทำให้ทุกอย่างมันจบในเวลานั้น เขาค่อย ๆ ปล่อยเธอ แต่เธอยังหลุดออกจากเขาไม่ได้ หลังจากถอนหายใจเขาก็ซบลงที่ต้นคอของเธอ และควบคุมตัวเองให้สงบลง เชอรีชถูกกดติดกับโซฟา เธอทำได้แค่มองบนเพดาน เธอกัดริมฝีปากแล้วถามเขา "จะไม่รับผิดชอบกับเรื่องที่ทำกับแฟนเก่าหน่อยเหรอ?" คำถามของเธอทำให้บอยล์หัวเราะแทนที่จะโกรธ เขาค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นมามองเธอด้วยสายตาเป็นประกาย เขาพึมพำออกมาด้วยน้ำเสียงมั่นใจ "ใช่" เชอรีชพูดไม่ออก เขาพูดต่อ "แต่ผมมีแฟนเก่าแค่คนเดียว หมายความว่าผมจะไม่รับผิดชอบเธอ เพราะตอนนั้นผมทนไม่ได้ ผมเป็นสุภาพบุรุษไม่ได้ตอนที่เผชิญหน้ากับเธอ" เพราะเขารู้สึกเหมือนเป็นผู้ชายธรรมดาเมื่ออยู่ต่อหน้าเธอ เขาอยากกอดเธอ จูบเธอ และไม่ต้องการอะไรไปมากกว่าการได้อยู่ใกล้เธอ "...แล้วนาตาลีล่ะ?" เชอรีชถาม เธอมองเข้าไปในดวงตาของเขาโดยไม่หลบสายตา บอยล์ตกใจ เขาถามด้วยความสับสน "นาตาลี? แล้วนาตาลีมาเกี่ยวอะไรกับผมด้วย?" เชอรีชไม่แปลกใจกับปฏิกิริยา