บทที่ 637 นี่คือร่างกายของเขาจริง ๆ ไม่ใช่ภาพลวงตา!

พวกเขาดำเนินการค้นหามาสามวันแล้ว แต่ก็ยังไม่พบร่างของวิลสัน หน่วยกู้ภัยไม่ใช่เพียงแค่คนเดียวที่คิดว่าวิลสันยังไม่ตาย แม้แต่รูบี้ก็คิดว่าโอกาสที่เขาจะรอดชีวิตนั้นน้อยมาก แต่เซรีนก็ยังไม่ยอมแพ้ เธอตัดสินใจที่จะอยู่บนเกาะโรบินสัน และไม่ไปไหน เธออยากจะเห็นว่าเขายังมีชีวิตอยู่ และอยากเห็นศพของเขา ถ้าเขาตายแล้ว เธอต้องเห็นอะไรสักอย่าง ที่ทำให้เชื่อว่าเขาตายแล้ว หรือยังมีชีวิตอยู่ แต่ก็มีคนพูดโดยไม่ได้ตั้งใจ "มันก็หลายวันแล้วนะ บางทีเขาอาจถูกฉลามกินไปแล้วก็ได้ เรายังไม่เจอศพเขาเลย" รูบี้มองผู้ชายคนนั้นด้วยสายตาเฉียบคม "ถ้าไม่รู้จะพูดอะไรก็หุบปากไปเลย! อย่าให้ฉันต้องตัดลิ้นคุณออกนะ!" แล้วคนนั้นก็เงียบไปเลย เซรีนนั่งกอดเข่าอยู่ริมชายหาด เธอมองไปที่มหาสมุทร ด้วยหัวใจที่หนาวเย็น เธอมองเห็นไม่ค่อยชัด เมื่อมองไปในทะเล เหมือนว่าเธอจะเห็นเงาของวิลสัน เธอจึงลุกขึ้นแล้วเดินลงไปในมหาสมุทร พยายามคว้าเขาไว้ ทันทีที่รูบี้หันมามองข้างหลัง เธอก็เห็นว่าเซรีนกำลังเดินลงไปในมหาสมุทร "เซรีน!" รูบี้รีบเข้าไปดึงเซรีนกลับมา! "นี่เธอจะทำอะไร เซรีน?! โชคชะตาของวิลสันยังไม่แน่นอน ยังมีโอกาสที่เขาจะรอดชีวิต