บทที่ 618 ฮีลตัน ฟัดด์กลับไปที่นอร์ท ซิตี้

เซรีนร้องไห้ตลอดทั้งวัน ดวงตาของเธอบวมแดง จากนั้นในที่สุดเธอก็ผล็อยหลับไปในอ้อมแขนของวิลสัน ฮีลตันมาถึงคฤหาสน์ของวิลสันในตอนเย็น ชายหนุ่มสองคนยืนอยู่ที่ระเบียง วิลสันรู้สึกหงุดหงิดมาก เขาหยิบบุหรี่หนึ่งซองจากกระเป๋าของเขา "นายสูบไหม?" ฮีลตันหยิบบุหรี่จากเขาแล้วหัวเราะ “ฉันคิดว่านายเลิกสูบบุหรี่ไปแล้ว? นายเริ่มสูบอีกตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?” วิลสันไม่ได้ติดบุหรี่ และเขาไม่ค่อยสูบบุหรี่ อย่างไรก็ตาม เขารู้สึกอยากบุหรี่อย่างมาก "ฉันอารมณ์ไม่ดี" วิลสันจุดไม้ขีดไฟ ฮีลตันโน้มตัวเข้าหาเขาเพื่อจุดบุหรี่ด้วยเช่นกัน ชายหนุ่มสองคนสูบบุหรี่ในความเงียบ “เกิดอะไรขึ้น? นายทะเลาะกับเซรีนงั้นเหรอ?” “ไม่ ถ้ามันเป็นการทะเลาะกัน ฉันคงไม่อารมณ์เสียขนาดนี้” วิลสันไม่ได้อธิบายอะไรเพิ่มเติม และฮีลตันก็ไม่ได้ถาม ท้ายที่สุดมันเป็นเรื่องส่วนตัวระหว่างทั้งคู่ แม้แต่เพื่อนสนิทก็ไม่ควรถามกันเกี่ยวกับชีวิตส่วนตัวของพวกเขา ผู้ชายมักจะไม่ต้องการเปิดเผยมากเกินไปเกี่ยวกับปัญหาของพวกเขา นั่นคือความแตกต่างระหว่างผู้ชายกับผู้หญิง วิลสันมองไปที่ฮีลตันแล้วถามว่า "นายคิดจะกลับไปเมื่อไหร่?" “ฉันมาที่นี่เพื่อบอกลานาย คน