บทที่ 611 เบลน กาโซสามารถช่วยชีวิต เซรีน ลุดด์ ไว้ได้

วิลสันวิ่งไล่สตีเฟ่นไปถึงด้านหลังของถ้ำมืดติดกับหน้าผา “หยุดวิ่ง คุณไม่มีที่ไหนให้หนีอีกแล้ว เราได้รายงานการกระทำชั่วของคุณต่อท่านประธานแล้ว อำนาจของคุณจะถูกทำลายในไม่ช้า คุณฆ่าคนไปมากมาย แต่คุณก็ยังไม่รู้สึกผิดชอบชั่วดีเลยสักนิด!” สตีเฟ่นยืนอยู่ข้างหน้าผา เขาหัวเราะ “ฉันไม่ต้องการให้คนหนุ่มสาวอย่างแกมาสอนฉันเกี่ยวกับการสำนึกผิดหรอก! ถ้าฉันล้มเหลว ฉันก็ล้มเหลวเพียงคนเดียว ไม่ใช่พวกแก อาเร็ต วันหนึ่งแกจะเข้าใจถึงความยิ่งใหญ่ที่ฉันพยายามจะไขว่คว้า" ความยิ่งใหญ่? ถ้ามันต้องฆ่าคนบริสุทธิ์ แล้วพวกเขาจะต้องปกป้องความยุติธรรมทำไม? วิลสันเล็งปืนไปที่สตีเฟ่น และพูดว่า "ยอมแพ้ซะ พ่อทูนหัว" สตีเฟ่นยิ้ม “แกไม่ได้เรียกฉันว่าพ่อทูนหัวมานานมากแล้ว” “นี่เป็นครั้งสุดท้าย เพื่อเป็นการขอบคุณที่ไม่ฆ่าผมตลอดหลายปีที่ผ่านมา หากคุณฆ่าผม ผมก็คงจะไม่ได้อยู่ที่นี่ในวันนี้ เนื่องจากผมยังมีชีวิตอยู่ ผมมีภาระหน้าที่ที่จะต้องล้างแค้นให้พ่อแม่ของผม กับเซรีน” สตีเฟ่นหยิบขวดแก้วขนาดเล็กจากกระเป๋าใบนี้ แล้วถือมันไว้เหนือหน้าผา เขาพูดว่า "นี่คือยาแก้พิษที่สามารถช่วยเซรีนได้" ดวงตาของวิลสันมืดลง “บอกสิ่งที่คุณต้อ