บทที่ 604 พัฒนายาถอนพิษ

เป็นผู้หญิงที่เชื่อฟัง... รูบี้รู้สึกสะอิดสะเอียนขึ้นมา 'บ้าสิ ให้เชื่อฟังเขาเนี่ยนะ!' ทอมป์สันขับรถกลับไปที่คฤหาสน์เมาท์ โฮป ของรูบี้ รูบี้นั่งอยู่บนที่นั่งผู้โดยสาร เธอรู้สึกหงุดหงิดมากกว่าเดิม เมื่อนึกถึงคำพูดของเบลน เธอเปิดกระจกรถ และสายลมเย็นก็พัดผ่านใบหน้าของเธอ ความกังวลและอารมณ์หงุดหงิดของเธอก็เริ่มดีขึ้น ทอมป์สันพูดตลกกับเธอ เมื่อเขาเห็นว่าเธอเหมือนเด็กที่เป็นโรคสมาธิสั้น "รูบี้ ผมเป็นคู่หูคุณมาหลายปี ผมไม่เคยเห็นคุณโกรธเพราะฝ่ายตรงข้ามเลยนะ คุณตกหลุมรักเบลน หลังจากที่นอนกับเขาคืนเดียวเลยเหรอ?" "คุณนี่มันเฮงซวยจริง!" เธอหน้าแดงเพราะความโกรธ และเธอก็เกือบจะทนไม่ได้ ทุกครั้งที่พูดถึงฟรอส เบลน ทำให้มีผลกระทบกับรูบี้ "คุณเห็นด้วยกับฟรอส เบลน หรือเปล่า? คุณไม่ให้ผมไปยุ่งกับแผนการของคุณ ผมเลยไม่ได้ออกไป" รูบี้พึมพำเสียงเบา "เราตกลงกันแล้ว" ความประหลาดใจฉายอยู่ในแววตาของทอมป์สัน "คุณไปเสนออะไรให้เขาล่ะ? คำตอบของเขาน่าพอใจหรือเปล่า?" รูบี้มองทอมป์สัน ฟรอส เบลนนั้นท้าทายกับการรับมือ แต่ทอมป์สันคิดว่านั่นเป็นข้อตกลงอย่างสันติวิธีเหรอ? "ถ้าคุณรู้ว่าฉันเสียสละอะไร..." รูบี้หยุ