บทที่ 595 วิลสัน ฉันเกลียดคุณ

สตีเฟ่นขยับเข้ามาใกล้เซรีน ตัวของเธอสั่นโดยไม่ได้ตั้งใจ และแม้แต่เสียงของเธอก็เริ่มสั่น ไม่เหมือนตัวเธอที่ไม่กลัวอะไรก่อนหน้านี้ "คุณจะทำอะไรนะ?" “แซด คันทรีมียาพิเศษที่สามารถเปลี่ยนคนที่ไร้เดียงสาที่สุดในโลกให้กลายเป็นนักฆ่าหุ่นเชิดได้” ดวงตาของเซรีนเบิกกว้างขึ้นทันที “อย่าบังอาจมาแตะต้องตัวฉันนะ!” “ฉันมองหาอาสาสมัครแบบนี้มาโดยตลอด แต่ยังไม่เจอคนที่เหมาะสมเลย อย่างไรก็ตาม ในตอนนี้เธอก็ปรากฏตัว สาวน้อยโชคชะตานำพาเรามาพบกันจริง ๆ!” “ใครคือ โชคชะตาที่คุณเจอ!” อย่างไรก็ตามโชคไม่ดีที่เธอได้มาพบเขา! สตีเฟ่นมองอย่างเปิดเผยไปที่ดวงตาที่ใสซื่อแต่เต็มไปด้วยความกลัวของเซรีน “ไม่ต้องกลัว มันจะไม่เจ็บ ในไม่ช้าเธอจะเข้าไปอีกโลกหนึ่ง!” “ไม่... ไอ้ปีศาจ! ในโลกนี้ มันเป็นไปไม่ได้ที่จะมีวิธีที่จะเปลี่ยนฉันให้กลายเป็นนักฆ่าได้! ฉันต่างจากแก แกมันคือปีศาจจากขุมนรกที่มืดมิดที่สุด!” “ไม่ เธอเหมาะมาก เธอเป็นคู่ที่สมบูรณ์แบบ หลังจากกินยานี้แล้ว ยิ่งคน ๆ นั้นไร้เดียงสามากเท่าใด คน ๆ นั้นก็จะยิ่งฆ่าคนอื่นอย่างไม่ลืมหูลืมตาโดยไม่มีความเห็นอกเห็นใจ และจำครอบครัวหรือคนที่รู้จักไม่ได้เลยแม้แต่นิดเดียว เธอเ