บทที่ 593 ทำลายเซรีน

ระหว่างทางกลับบ้าน เซรีนถามวิลสันด้วยความสงสัยว่า “ทำไมคุณถึงพูดกับอาจารย์ซาเด็นว่าคุณเคยเจอเขามาก่อนล่ะ? ในตอนนั้นคุณไม่ได้อยู่ที่เมืองนี้ คุณจะเคยเจอเขามาก่อนได้อย่างไร?” “เมื่อสิบปีก่อน” วิลสันไม่ต้องการที่จะปกปิดความจริงกับเธอ เซรีนพยายามนึกสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อสิบปีก่อน และเอามือปิดปากด้วยความประหลาดใจโดยไม่รู้ตัว ดวงตาของเธอเบิกกว้าง “คุณ… เป็นไปได้ไหมที่คุณจะแอบดูฉันมาโดยตลอด?” วิลสันหยุดฝีเท้าของเขาอย่างกะทันหัน เขาหันไปมองที่เธอ และพูดว่า “แม้ว่าผมจะไม่เคยมีส่วนร่วมในอดีตของคุณ ผมก็อยากรู้และเข้าใจคุณมากขึ้น ไม่เพียงแต่ผมจะสนใจในอดีต และอนาคตของคุณเท่านั้น แต่ยังผมยังอยากจะใช้ชีวิตร่วมกับคุณอีกด้วย” เซรีนรู้สึกซาบซึ้งเมื่อได้ยินคำพูดของเขา อย่างไรก็ตาม… เธอไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงชอบเซรีนเมื่อสิบปีก่อน “... แต่ตอนนั้นฉันดูไม่สวยเลย ฉันเตี้ยและผอมมาก และร่างกายของฉันยังโตไม่เต็มที่ ทำไมคุณถึงชอบฉันเมื่อสิบปีก่อนล่ะ?” วิลสันตอบด้วยท่าทางกึ่งติดตลกว่า “ผมชอบแอปเปิ้ลเขียว” เซรีนพูดไม่ออก เมื่อเซรีนตั้งสติได้ เธอก็อุทานว่า “คนโรคจิตอะไรอย่างนี้! ฉันไม่ใช่แอปเปิ้ลเขียวนะ คุณนั