บทที่ 587 เรารักกัน

แม่ของเซรีนดูตกใจมากในขณะที่เธออุทานออกมาว่า “...แก แกพูดว่าอะไรนะ?” เซรีนรู้โดยสัญชาตญาณทันทีว่าเธอพูดอะไรในขณะที่ใบหน้าของเธอซีดทันที เธอพูดตะกุกตะกัก “แม่คะ หนู หนู…” แม่ของเซรีนจ้องเขม็งไปที่เธอในขณะที่เธอระงับความโกรธของเธอก่อนที่จะถามเธออย่างชัด ๆ ว่า “เซรีน ลุดด์ จริงไหมที่ลูกท้อง?” เซรีนไม่ได้ปฏิเสธความจริงเกี่ยวกับการตั้งท้องของเธอ เธอจึงพูดว่า “แม่คะ หนูขอโทษ หนู…” “เพี๊ยะ!” เสียงตบดังฟังชัดลงบนใบหน้าของเซรีน รอยฝ่ามือสีแดงปรากฏขึ้นบนใบหน้าขาวเล็ก และอ่อนโยนของหญิงสาวในทันที เซรีนจับแก้มขวาของเธอในขณะที่น้ำตาไหล วิลสันไม่คิดว่าแม่ของเซรีนจะตีลูกสาวของเธอเองจริง ๆ ดังนั้นชายหนุ่มจึงรีบปกป้องเธอไว้ด้านหลังของเขาในขณะที่เขาพูด “คุณป้า ผมเคารพคุณเพราะคุณเป็นแม่ของเซรีน และเป็นผู้ใหญ่ของผม แต่ไม่ได้หมายความว่าผมจะดูคุณตีเซรีนได้” แม้ว่าน้ำเสียงของวิลสันจะฟังดูสุภาพ แต่น้ำเสียงของเขาก็เย็นชามาก แม่ของเซรีนเยาะเย้ยในขณะที่เธอพูดว่า “คุณไม่มีสิทธิ์ที่จะเข้ามาแทรกในฐานะคนแปลกหน้าตอนที่ฉันกำลังสั่งสอนลูกสาวของฉันอยู่! มานี่ เซรีน ลุดด์!” วิลสันกอดเธอไว้แน่น และแม่ของเซรีนก็ไ