บทที่ 567 แอบรักเธอมา 10 ปี เขาเป็นคนรักที่ดีที่สุดของเธอ

เซรีนกอดคอของวิลสัน กลายเป็นว่าเธออยู่สูงกว่าเขา และขาของเธอก็โอบรอบเอวของเขา หญิงสาวขมวดคิ้วแล้วจ้องเขา "ทำไมคุณไม่เข้ามาหาฉันก่อนล่ะ ในเมื่อคุณรู้แล้วว่าฉันเป็นใคร?" ถ้าเขาเข้ามาหาเธอก่อน เธอคงจะเลือกผู้ชายที่รูปหล่อและซื่อสัตย์อย่างเขา แทนที่จะเสียเวลาไปสามปี กับผู้ชายอย่างเชนเนอร์ เซรีนนึกถึงวันที่เธอยังเรียนอยู่ และคิดว่าเธอนั้นโง่แค่ไหน เชนเนอร์ไม่ได้สนใจเธอเลย แต่เธอก็ยังไปชอบเขา ความชอบเพียงน้อยนิดที่เธอมีให้เชนเนอร์นั้นได้หายไป หลังจากที่เขาใส่ร้ายวิลสัน วิลสันอุ้มเธอมานั่งบนโต๊ะในห้องครัว เขาวางมือทั้งสองข้างไว้บนโต๊ะ "ผมก็อยากจะเข้าไปหาคุณให้เร็วกว่านี้ แต่ตัวตนและงานของผมนั้นมันไม่ธรรมดา อีกอย่างตอนนั้นคุณก็ยังเด็กเกินไป ผมเลยกลัวว่าจะทำให้คุณกลัว" เซรีนถามเขา "คุณไม่กลัวว่าฉันจะไปอยู่กับผู้ชายคนอื่นเหรอ?" "กับใครล่ะ? กับคนเลวอย่างเชนเนอร์น่ะเหรอ?" ตาของเซรีนกระตุก "แล้วถ้ามันเป็นแบบนั้นล่ะ?" "งั้นผมก็จะหักขาคุณแล้วขังคุณไว้ ผมก็จะได้เป็นผู้ชายเพียงคนเดียวในโลกของคุณ จนกว่าคุณจะตกหลุมรักผม" ถึงเขาจะพูดเล่น แต่เซรีนก็หน้าแดง ดวงตาของเธอเป็นประกาย เธอประคองใบหน้าของ