บทที่ 566 อุบายรัก 2

วิลสันเตรียมตัวทำอาหาร หลังจากที่พวกเขากลับมาถึงห้อง "เย็นนี้คุณอยากกินอะไร?" "ผัดมันฝรั่งกับพริกหยวก และซุปไข่หยดน้ำใส่มะเขือเทศ" วิลสันเปิดตู้เย็น แล้วเอาส่วนผสมที่เขาต้องการออกมา "อีกแล้วเหรอ? คุณไม่เบื่อบ้างหรือไง?" เซรีนวิ่งเข้าไปในห้องครัวจากห้องนั่งเล่น เธอมองวิลสันแล้วถามอย่างลังเล "นี่...ฉันอยากถามอะไรคุณหน่อย" "ถามมาสิ" เซรีนสูดลมหายใจเข้าแล้วพูด "เชนเนอร์บอกฉันว่า คุณขโมยผู้หญิงของเขาไป" ขโมยผู้หญิงของเขา? วิลสันอยากหัวเราะเมื่อได้ยินแบบนั้น เขาวางมะเขือเทศลงบนโต๊ะแล้วมองเซรีน "แล้วเขาบอกคุณหรือเปล่า ว่าผมขโมยผู้หญิงของเขามาได้ยังไง?" เซรีนพยักหน้าแล้วบอกเขา "เขาบอกว่า คุณรู้ว่าเกว็นชอบเขา คุณเลยมอมเหล้าเขา แล้วทำให้เขาไปนอนกับเกว็น" วิลสันยังคงนิ่ง เขามองเธอด้วยดวงตาคมเข้ม "ถ้าเรื่องที่เขาบอกเป็นความจริง คุณจะตำหนิและเกลียดผมไหม?" เซรีนกัดริมฝีปากแล้วขมวดคิ้ว "ฉันก็คิดคำถามแบบนั้นเหมือนกัน ฉันคิดว่าฉันจะตำหนิคุณ แม้ว่าคุณจะทำแบบนั้นจริง ๆ แต่ฉันอยากรู้ ว่าทำไมคุณถึงทำแบบนั้น" "เชนเนอร์ทำได้ดีจริง ๆ ที่สร้างเรื่องแบบนี้ขึ้นมาได้" "อะไรนะ? นี่เขาโกหกฉันเหรอ?" วิ