บทที่ 557 หัวใจผมจะเจ็บ

พวกเขาจูบกันอย่างดูดดื่มภายใต้ความมืดมิดที่ปกคลุม เซรีนไม่รู้ว่าตัวเองเอาความกล้ามาจากไหนในตอนที่เธอถอดชุดเกราะของวิลสัน ชายหนุ่มจับมือซุกซนของเธอไว้แน่น เพื่อหยุดเธอในทันที ขณะที่เขาจ้องมองเธอด้วยดวงตาสีเข้มที่เร่าร้อนของเขา เขาบอกว่า "ผมไม่ได้อาบน้ำมาหลายวันแล้ว ตัวผมสกปรก" "ฉันไม่ถือค่ะ" วิลสันจ้องมองเธอด้วยสายตาที่เปี่ยมด้วยความรัก ในขณะที่เขายิ้มและพูดว่า “ตื่นเต้นไหม?” เซรีนหน้าแดงเมื่อเขาล้อเธอ เธอถอนมือออกอย่างลนลานและพูดว่า “ไม่!” ปฏิกิริยาดังกล่าวพิสูจน์ว่าเธอได้ซ่อนความตั้งใจของเธอไว้ เธอรีบออกจากอ้อมกอดของวิลสัน เพื่อที่ว่าเขาจะได้ไม่ล้อเธอต่ออีก หลังจากนั้นวิลสันก็เดินเข้าไปในห้องน้ำทันที หลังจากที่ชายหนุ่มอาบน้ำแล้ว เซรีนก็ถามอย่างระมัดระวัง “แล้วคืนนี้ฉันขอนอนที่นี่ได้ไหม?” เธอนอนอยู่ในห้องของเขาขณะที่เขาไม่อยู่ อย่างไรก็ตาม เขากลับมาแล้ว และถ้าเขาไม่ตกลงที่จะคืนดีกับเธอ เธอจะต้องได้รับความยินยอมจากเขาเพื่ออยู่ที่นี่ วิลสันตกตะลึง ขณะที่กำลังทำให้ผมสั้นของเขาแห้ง เขาก็พูดว่า "ถ้าคุณไม่นอนที่นี่ คุณจะไปนอนห้องของผู้ชายอื่นเหรอ?" "เปล่า" ถึงคราวของเซรีนที่ต้องตก