บทที่ 553 ทำให้ผู้หญิงของเขาร้องไห้

เฮลิคอปเตอร์มาถึงฐานปฏิบัติการขององค์กรไลท์ ตอนที่พวกเขาก้าวออกจากเฮลิคอปเตอร์ เซรีนก็เกือบจะลื่นล้มอีกครั้ง โชคดีที่วิลสันจับเธอไว้ อย่างไรก็ตามสร้อยข้อมือสีแดงก็ได้หล่นออกจากกระเป๋าของชายหนุ่ม วิลสันและเซรีนเหลือบมองลงไปข้างล่างพร้อม ๆ กัน สร้อยข้อมือค่อนข้างดูเหมือนใหม่ อาจจะด้วยได้รับการเก็บรักษาเป็นอย่างดี มีลูกบอลเซรามิกสามลูกเจาะรูร้อยผ่านสร้อยข้อมือ มีตัวเขียนบางคำถูกแกะสลักไว้ในลูกบอลสีขาวแต่ละลูก มันไม่ใช่อะไรอื่นนอกจากชื่อของเซรีน ลุดด์ ม่านตาสีเข้มของวิลสันหดตัว รู้สึกราวกับว่าความลับเกี่ยวกับตัวเขาถูกเปิดเผย เขากำลังจะหยิบมันขึ้นมา แต่เซรีนไวกว่าเขา "นี่อะไร?" สร้อยข้อมือที่เป็นของเธอ? สร้อยข้อมือนั้นมาอยู่ในมือของวิลสันได้อย่างไร? สายตาของวิลสันดูเย็นชา เขาทำราวกับว่าต้องการที่จะหลบเลี่ยงเธอ เขาหมุนตัวและตรงไปที่ฐาน ในทางกลับกันเซรีนรู้สึกงุนงง เมื่อเธอหยิบสร้อยข้อมือสีแดงนั่นขึ้นมา สร้อยข้อมือนั้นมาอยู่ในมือของวิลสันได้อย่างไร? เธอเดินตามหลังวิลสัน ขณะที่เธอจับสร้อยข้อมือนั้นไว้แน่น “อาจารย์ นี่ใช่ของฉันหรือเปล่า?” วิลสันหันกลับมามองเธออย่างเย็นชาก่อนจะเอื