บทที่ 551 ในตอนนั้นเธอตระหนักถึงความรักที่มีต่อเขา

เฮลิคอปเตอร์ร่อนลงและมีผู้ชายรูปร่างดีแต่งตัวในชุดคอมแบทลงมาจากมัน แม้ว่ามันจะมืดแล้ว แต่เซรีนก็สามารถเห็นใบหน้าของชายคนนั้นภายใต้แสงจันทร์ ‘มันคือวิลสัน… เขามาที่นี่เพื่อช่วยฉัน...’ เมื่อวิลสันลงจากเฮลิคอปเตอร์แล้ว สไนเปอร์ที่ซ่อนตัวอยู่นับไม่ถ้วนก็เล็งปืนมาที่เขาจนสามารถเห็นจุดเลเซอร์สีแดงจำนวนมากบนศีรษะและร่างกายของเขา เซรีนสั่นสะท้าน เธอหันไปมองป่ารอบ ๆ ตัวเธอโดยอัตโนมัติ ต้นไม้และใบไม้หนาแน่น มันเป็นจุดที่สมบูรณ์แบบสำหรับการซุ่มโจมตี กับดักได้ทำการติดตั้งไว้แล้ว วิลสันจะไม่ได้ออกไปแบบเป็น ๆ ดาร์ก ชาโดว์ยืนห่างออกไปเล็กน้อย และเขาก็เล็งปืนไปที่หัวของวิลสัน “วางอาวุธลง!” เขาสั่ง วิลสันโยนปืนและกระสุนแล้วยกมือขึ้น “ฉันไม่ได้คาดหวังว่านายจะกลัวฉันเลยนะเนี่ย ฉันมาตัวคนเดียว แต่นายได้เตรียมคนมามากมายที่จะต่อสู้กับฉัน” เขาเยาะเย้ย วิลสันเหลือบมองไปรอบ ๆ “เลิกเล่นกับเกมคำศัพท์ได้แล้ว ไวท์วูล์ฟ สิ่งที่ฉันต้องการอยู่ที่ไหน ส่งมันมา!” เซรีนกลัวว่าวิลสันจะถูกหลอก ดังนั้นเธอจึงตะโกนออกมาทันที “ไปให้พ้น! เขาอยากให้คุณตาย! เขาจะไม่ยอมปล่อยคุณไป แม้ว่าคุณจะมอบมันให้กับเขาก็ตาม!”