บทที่ 537 เล่นกับความรู้สึกจุดจบคือ ส่งผลย้อนกลับ

ในคืนที่มืดมิดและฝนตก ยานิกำลังขับรถเพียงลำพัง และเขาขับไปทุกที่ที่แซมอาจเคยไป แต่ก็ไม่พบเธอที่ไหนเลย ในท้ายที่สุดยานิก็นั่งพ่ายแพ้อย่างหมดรูปอยู่ในสวนดอกไม้เหมือนเด็กที่แตกสลายอย่างสมบูรณ์ ‘แซมมี่... คุณไปไหนกันแน่…’ ฝนสาดใส่ใบหน้าของเขามากมายจนดูเหมือนมันได้บดบังการแสดงออกของเขา ขณะที่ยานิได้ปกปิดใบหน้าของเขากับมือของตนเองด้วยอารมณ์ที่หดหู่ อยู่ ๆ ก็มีร่มสีดำมาบังเขาจากฝน ดูเหมือนว่ากวินจะตามเขามา เธอลดสายตาลงเพื่อจ้องไปยังชายที่แตกสลาย ขณะเดียวกันเธอถามว่า “แซม… สำคัญกับคุณขนาดนั้นเลยเหรอ?” ยานิไม่ตอบเธอ เพราะเขารู้สึกว่าเธอจะไม่มีวันเข้าใจ เขาเงยหน้าที่ถูกปิดไว้ขึ้นมาและพูดว่า “คุณรู้ได้ยังไงว่าผมอยู่ที่นี่?” กวินตอบอย่างตรงไปตรงมาว่า “ฉันบอกคุณแล้วว่าฉันชอบคุณ และฉันไม่ได้ล้อเล่น ฉันเป็นห่วงคุณตลอด” กวินไม่ได้โกหก ตั้งแต่ที่แซมหายตัวไปราวสองสามวันจนถึงตอนนี้ ยานิเหน็ดเหนื่อยมากจากการใช้พลังทั้งหมดที่เขาได้รับมาไปสำหรับการค้นหาแซมในนอร์ท ซิตี้ ดังนั้นทั้งหมดที่กวินต้องทำคือสอบถามเล็กน้อยเพื่อหาความจริงของความเจ็บปวดทั้งหมดนี้ เนื่องจากกวินเป็นลูกสาวของตระกูลเยลเลน อย่างไร