บทที่ 536 พิษรัก

ฮีลตันกำลังดูแลวันที่คุ้มค่าสำหรับการทำงานซึ่งเขาได้ทิ้งไว้ในห้องอ่านหนังสือ ขณะที่เวอเรียนกำลังดูแลเจ้าตัวน้อยและเจลลี่บีนในห้องเลี้ยงเด็ก เวอเรียนกำลังจ้องไปยังลูกชายด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรักความเอ็นดู ขณะอุ้มเจ้าตัวน้อยขึ้นมาในอ้อมแขน เธอกล่าว “โอ้ น้องชายของลูกดูค่อนข้างจะมีน้ำหนักเพิ่มขึ้นหลังจากที่ไม่ได้เห็นเขามาสองสามวัน” “น้องชายของหนูแน่นอนว่ากินเก่ง เขาดื่มนมเก่งกว่าหนู” เจลลี่ บีนลอบมองด้วยหน้าเล็ก ๆ ของเธอ และเริ่มเล่นกับเจ้าตัวน้อยด้วยของเล่นกรุ๊งกริ๊งชิ้นเล็กในมือของเธอ เธอพูดว่า “เฮ้ ดูนี่สิ เธอชอบมันไหม?” เจ้าตัวน้อยไม่แม้กระทั่งกะพริบตา สีหน้าของเขาเย็นชาราวกับว่าเขาไม่สนใจของเล่นกรุ๊งกริ๊งนั้นเลย “น้องชายหนูเย็นชาจริง ๆ” “ดูเหมือนเขาจะคล้ายพ่อของลูกนะ” แขนของเวอเรียนรู้สึกปวดเล็กน้อย ดังนั้นเธอจึงวางเจ้าตัวน้อยที่สงบกลับลงในเปล เจลลี่ บีนถามหลังจากนั้น “ทำไมคุณหนีไปกับพ่อคะ มอนตี้? พวกคุณไม่อยู่ที่ไหนเลยตอนที่หนูตื่นขึ้นมา และคุณไม่รับสายหนู หนูคิดขึ้นมาจริง ๆ ว่า พ่อและคุณไม่ต้องการน้องและหนูอีกแล้ว” “พ่อและแม่จะไม่ต้องการพวกหนูอีกต่อไปได้ยังไงกัน? พวกเร