บทที่ 471 ฉันได้ยินมาว่าผู้หญิงของนายไม่สามารถแม้กระทั่งซื้อชุดเดรสชิ้นเดียว

เฮเลนกลับมาถึงบ้านโดยสวัสดิภาพ ทันทีที่เธอกลับถึงบ้าน เธอก็เปลี่ยนไปใส่รองเท้าสลิปเปอร์ที่โถงทางเดิน ถือถุงของขวัญอยู่ข้างกระเป๋าของเธอ เธอหมอบตัวลงแล้วสำรวจภายในห้อง คาร์เตอร์และไทเลอร์อยู่ในห้องนั่งเล่น คาร์เตอร์กำลังทำงานในแล็ปท็อปของเขาขณะที่ไทเลอร์กำลังเล่นเลโก้อยู่ข้าง ๆ เขา “ฉันกลับมาแล้ว” เฮเลนยัดถุงของขวัญลงในกระเป๋าทรงจีบของเธอ คาร์เตอร์เงยหหน้าขึ้น เดินมาหาเธอและถาม “เป็นยังไงบ้าง? คุณได้อะไรมาระหว่างชอปปิ้งบ้าง?” “ไม่ค่ะ ไม่มีอะไรน่าสนใจเลย” คาร์เตอร์รู้ว่าเธอจะพูดแบบนั้น เฮเลนเป็นคนประหยัดมากตั้งแต่ที่เธออยู่กับเขามา เธอไม่เคยซื้อเสื้อผ้าชุดใหม่สำหรับตัวเธอเองเพราะเธอรู้สึกว่ามันไม่จำเป็นที่จะมีเสื้อผ้าเยอะ ๆ และรวมถึงพวกเครื่องเพชรหรือเครื่องประดับก็เช่นกัน บางครั้งคาร์เตอร์ก็อยากให้เธอใช้เงินให้มากขึ้น คาร์เตอร์ลูบไล้แขนของเธอแล้วพูดว่า “คุณเหนื่อยไหม? ตอนนี้ห้าโมงแล้ว คุณควรนั่งลงและพักสักหน่อยระหว่างที่ผมไปทำอาหารเย็น” เฮเลนตกตะลึงและดึงแขนของเขาไว้ “ฉันไม่เหนื่อยเลย ฉันจะไปทำอาหารเย็น” คาร์เตอร์แตะศีรษะของเธอและยิ้มบาง ๆ “ฉันคิดว่าฉันบอกคุณไปแล้วนะว่าฉันจะเ