บทที่ 417 เซรีนลาออก

เช้าวันต่อมา ฮีลตันอนุญาตให้เวอเรียนไปเยี่ยมมาดามกันท์ มี่เมือง เซาท์ ซิตี้ ได้ แต่เขาจะเป็นคนไปส่งเธอเอง หลังจากพักที่นั่นหนึ่งคืน เขาจะขึ้นเครื่องกลับมาที่เมือง นอร์ท ซิตี้ ในวันถัดไป เพื่อกลับมาทำงาน เวอเรียนมาถึงคฤหาสน์ตระกูลกันท์ ประมาณหกโมงเย็น ยานเดลกับมาดามกันท์ ก็อยู่ที่บ้านกันทั้งสองคน ทันทีที่ฮีลตันกับเวอเรียนก้าวเข้ามาในบ้าน มาดามกันท์ก็กอดเวอเรียนด้วยความตื่นเต้น "รีอาน่า ทำไมไม่บอกแม่ว่าลูกจะมาที่ เซาท์ ซิตี้? ลูกควรบอกแม่นะ แม่จะได้ให้พี่ชายของลูกไปรับ" เวอเรียนมองฮีลตันแล้วยิ้ม "หนูอยากเซอร์ไพรส์คุณแม่ค่ะ อีกอย่าง ฮีลตันก็ยุ่งกับงาน วันนี้เขาเลยมาส่งหนูมาที่นี่ และจะกลับไปที่ นอร์ท ซิตี้ พรุ่งนี้เช้าค่ะ" มาดามกันท์ตกใจเมื่อได้ยินเช่นนั้น เธอลูบแขนฮีลตัน รู้สึกขอโทษเขา "คุณคงเหนื่อยแล้ว คุณฟัดด์ วางกระเป๋าลงเถอะ แล้วรีบไปล้างมือเร็ว จะได้ไปเตรียมตัวกินข้าวกัน" เมื่อทุกคนนั่งที่โต๊ะอาหาร เวอเรียนไม่เห็นซีลีน เธอจึงถามอย่างสงสัย "พี่คะ แล้วลีแอนนี่ล่ะ?" ยานเดลทำหน้าเคร่งขรึม "ตอนนี้เธอไปพักที่โรงเรียน" "โรงเรียน? ลีแอนนี่กลับไปที่โรงเรียนอีกแล้วเหรอคะ?" "ใช่" ยาน