บทที่ 407 คุณอยากให้ผมทำอะไรกับคุณ

ที่โรงพยาบาล วิลสันเลิกงานแล้ว เมื่อเขาออกมาจากห้องทำงาน เขาก็เห็นเซรีนถือกระเป๋าสะพายหลัง และกำลังนั่งยอง ๆ รอเขาอยู่ "ไปกันเถอะ" ชายหนุ่มช่วยพยุงเธอให้ยืนขึ้น เธอมองเขาอย่างเขินอาย วิลสันขมวดคิ้วมองเธอที่ยังคงยืนนิ่ง "เป็นอะไรไปล่ะ?" "ฉัน...คืนนี้ฉันต้องไปพักกับคุณจริง ๆ เหรอ?" เธอคิดคำถามอยู่ตลอด ตอนที่เธอกำลังรอวิลสันอยู่ และคิดว่ามันไม่เหมาะสม ที่เธอจะไปพักกับเขา แม้ว่าทั้งสองจะเป็นคู่รักกัน เธอรู้สึกว่ายังไปไม่ถึงขั้นนั้น ยิ่งไปกว่านั้นเธอไม่อยากให้วิลสันคิดว่า เธอเป็นผู้หญิงที่จะไปพักอยู่กับเขาง่าย ๆ วิลสันก้มหน้าลงมองเธอ สายตาของเขาอ่อนโยน แต่ก็แฝงไปด้วยความขี้เล่น "พรุ่งนี้เป็นวันเสาร์ และผมก็ไม่อยากอยู่คนเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผมต้องไปรับคุณที่บ้านอีกถ้าคืนนี้คุณกลับบ้าน" "ฉัน...ฉันขึ้นรถไฟฟ้าใต้ดินไปหาคุณที่บ้านพรุ่งนี้ก็ได้" เขารีบคว้ากระเป๋าของเธอมาถือ และบังคับลากเธอไปที่ทางออก "มันไม่สะดวกหรอก" เซรีนสะดุด ขณะที่เธอกำลังเดินตามหลังเขา แทนที่จะคว้าเธอไว้ วิลสันกลับดึงเธอเข้ามากอด พวกเขาจึงกอดกันตรงทางออกอยู่แบบนั้น เซรีนหน้าแดง เธอรีบมองไปรอบ ๆ อย่างลนลาน "นี่..