บทที่ 404 คุณพูดว่าอยากทำลายใครนะ

เช้าวันรุ่งขึ้น ฮีลตันได้ตื่นแล้ว แต่เวอเรียนยังคงหลับสนิทอยู่ในอ้อมแขนของเขา ฮีลตันอดไม่ได้ที่จะก้มหัวลงและจูบลงบนหน้าผากของเธอ เขาค่อย ๆ ดึงแขนออกจากหลังของเธอแล้วลุกขึ้นจากเตียง สายตาของเขามองไปที่อาหารมื้อเย็นที่ยังไม่มีใครแตะต้องบนโต๊ะข้างเตียง … ทันทีที่ฮีลตันก้าวออกจากห้องนอน เขาก็เห็นแนนซี่เดินไปเดินมาที่ทางเดินบนชั้นสอง เธอดูเหมือนคนจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว “อรุณสวัสดิ์ ฮีลตัน” “อรุณสวัสดิ์ครับ พี่สะใภ้” แนนซี่หันไปมองที่ห้องนอนด้านหลังของฮีลตันโดยไม่รู้ตัว จากนั้นเธอก็ถามว่า “เวอเรียน…ยังไม่ตื่นอีกเหรอ?” “ใช่ เธอทานอาหารเย็นเมื่อคืนนี้ และตอนนี้ก็ยังหลับสนิทอยู่ เธอยังไม่ตื่นครับ” "โอ้ จริงเหรอ?" แนนซี่นอนพลิกตัวไปมาตลอดทั้งคืน เธอกำลังรอบางสิ่งเกิดขึ้น แต่ก็ไม่ได้ยินเสียงใด ๆ แม้ว่าจะผ่านเที่ยงคืนไปแล้วก็ตาม คนขายบอกแนนซี่ว่ายาแรงมาก แม้แต่ทารกในครรภ์อายุเจ็ดถึงแปดเดือนก็ยังอันตรายหลังจากที่แม่เด็กกินยาตัวนี้ หน้าท้องของเวอเรียนยังมองเห็นไม่ค่อยชัด ดังนั้นเธอน่าจะต้องตั้งครรภ์ได้ประมาณแค่สามเดือน ร่างกายของเธอต้องมีปฏิกิริยาทันทีหลังจากที่กินยาเข้าไป หรือเวอเรี