บทที่ 394 คุณจะส่งพวงหรีดให้ผมเมื่อผมตายไหม

เวอเรียนจองห้องอีกห้องหนึ่งเพราะวิลสันได้รับบาดเจ็บ และเซรีนต้องอยู่ดูแลเขา และพวกเขาก็ยังเป็นแฟนกันด้วย ดังนั้นมันคงจะไม่สะดวกสำหรับทุกคนถ้าเวอเรียนอยู่กับพวกเขา แม้ว่าอาการบาดเจ็บของวิลสันจะไม่ร้ายแรง แต่ก็ไม่เบาเช่นกัน เซรีนใช้เวลาทั้งคืนดูแลเขา เธอไม่กล้าที่จะหลับตาของเธอ วิลสันตบไปที่เตียงแล้วพูดว่า "ยัยเด็กแสบ มานี่มานอนกับผมสักแปป" ขาของเธอจะชาถ้าเธอยังคงคุกเข่าข้างเตียงต่อไป “ฉันต้องคอยดูอาการของคุณ ดังนั้นฉันจึงนอนไม่ได้ อาการบาดเจ็บของคุณรุนแรงมาก ฉันไม่คิดว่าฉันจะนอน ถ้าฉันปีนขึ้นไปบนเตียง ฉันจะต้องหลับแน่ ๆ มันไม่ค่อยสบาย แต่การคุกเข่าจะทำให้เธอยังตื่นอยู่ เซรีนสังเกตเห็นว่าวิลสันยังลืมตา แต่เขาดูซีดเซียวอย่างมาก เธอวางมือของเธอบนตาของเขาแล้วพูดว่า "พักผ่อน" วิลสันดึงมือของเธอออกก่อนที่เขาจะจับมันไว้ในฝ่ามือของเขา เขาจ้องไปที่เธอ และถามว่า “คุณไม่สงสัยหรือว่าผมได้รับบาดเจ็บได้อย่างไร?” เซรีนกัดริมฝีปากของเธอ แล้วส่ายหัว เธอพูดว่า "ฉันรู้ว่าคุณเป็นคนดี" วิลสันยิ้มในขณะที่เขาเขาจ้องมองไปที่ใบหน้าที่น่ารักของเธอ เขาฉีกยิ้มกว้างตอนที่เขาถามว่า “คุณคิดว่าผมเป็นคนเลวที่