บทที่ 33 พวกเขาเป็นครอบครัวสุขสันต์ที่แท้จริง

วันรุ่งขึ้น เวอเรียน มอนท์ ตื่นเช้ามากเตรียมอาหารเช้าไว้เต็มโต๊ะ ขณะที่ ฮีลตัน ฟัดด์ เดินนำ เจลลี่ บีน ไปชั้นล่าง เวอเรียน ลุกขึ้นจากโต๊ะในห้องครัวทันที และเหลือบมองไปที่คู่พ่อลูกที่กำลังเดินลงไปชั้นล่างด้วยรอยยิ้ม “ฉันไม่รู้ว่า เจลลี่ บีน ชอบกินอะไรเป็นอาหารเช้าดังนั้นฉันจึงทำอาหารแบบตัวเลือกไว้ กินเลยไหม” ฮีลตัน มองไปที่อาหารที่เต็มโต๊ะอย่างรวดเร็วด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ ในทางกลับกัน เจลลี่ บีน ก็เข้ามาหาเธอด้วยความตื่นเต้นขณะจ้องมองอาหารด้วยดวงตากลมโตของเธอ เธอกล่าวชมโดยไม่ลังเล “โอ้โฮ! มอนตี้! คุณเจ๋งมาก!” เวอเรียนวาง เจลลี่ บีน ไว้บนเก้าอี้เสริมของเธอแล้วตักข้าวต้มหนึ่งชามก่อนจะถามว่า “หนูอยากกินอะไรคะ เจลลี่ บีน?” เจลลี่ บีน ชี้ไปที่ซาลาเปา “หนูอยากกินซาลาเปา!” เวอเรียน มอนท์ วางซาลาเปาลงบนจานของเธอพร้อมตะเกียบคู่หนึ่ง เจ้าตัวน้อยกินอย่างมีความสุข ขณะที่ฮีลตัน นั่งทานอาหาร เวอเรียนก็ส่งอุปกรณ์ในการรับประทานอาหารให้เขา แม้ว่าใบหน้าที่มีเสน่ห์ของชายคนนี้จะดูเย็นชา แต่ดูเหมือนว่าเขาจะมีความสุขกับการบริการครั้งนี้ เธอขบริมฝีปากแล้วพูดว่า “นั่น…” ทันทีที่เธอกำลังจะพูดความในใจ แนนซ