บทที่ 322 ยัยเด็กแสบนี้

วิลสันชะลอรถขณะที่เขามองไปที่ร้านค้าข้างถนนพร้อมกับถามเซรีนว่า “ร้านไหนอาหารเช้าอร่อยที่สุด?” จิตใจของเซรีนไม่ได้อยู่กับเนื้อกับตัวอย่างสิ้นเชิง เนื่องจากเธอยังคงคิดถึงเรื่องที่เธอให้บัญชี Wechat วิลสันกับเชอร์ลี่ย์ เธอตอบโดยไม่ได้คิดอะไรมาก “แผงขายของริมถนนโดยทั่วไปแล้วมีแมลงวันเยอะ มันไม่คู่ควรกับราศีของคุณ อาจารย์” วิลสันเลิกคิ้วของเขา และพูดว่า “... คุณพูดอะไรนะ?” "อา?" เพียงแค่นั้นทำให้เซรีนก็หลุดจากภวังค์ของเธอขณะที่เธออธิบายอย่างลนลานว่า “คนที่ประสบความสำเร็จที่มีฐานะสูงส่งเช่นอาจารย์ ควรรับประทานอาหารเช้าในโรงแรมระดับเจ็ดดาว แผงลอยริมถนนพวกนี้ไม่ถูกสุขอนามัย และฉันกังวลว่าคุณอาจจะอาหารเป็นพิษเพราะพวกมัน” จู่ ๆ สีหน้าของวิลสันก็ขมขื่นขึ้นในขณะที่เขาพูดว่า “อะไรทำให้คุณคิดว่าผมกินอาหารแบบเดียวกันกับที่คุณกินไม่ได้?” หลังจากที่วิลสันจอดรถในที่ว่าง เขาก็พูดด้วยสีหน้าบึ้งตึงว่า “ลงไป” เซรีนมีท่าทางงุนงงบนใบหน้าของเธอ ดูเหมือนว่าอารมณ์ที่แปรปรวนของ ปีศาจจาร์เร็ตนั้นเปลี่ยนเร็วอย่างเหลือเชื่อ ซึ่งเธอไม่ได้ทำให้เขาโกรธตรง ๆ ด้วยซ้ำ! หลังจากที่พวกเขาลงจากรถ เซรีนพูดอย่างร่าเริงว่