บทที่ 321 ผู้ชายคนนี้เป็นพิษ

เมื่อวิลสันส่งเซรีนกลับบ้านเมื่อคืนนี้ เชอร์ลี่ย์ซึ่งเป็นเพื่อนร่วมห้องของเซรีนก็อยู่ด้วย อย่างไรก็ตาม เธอถูกวิลสันส่งไปอยู่ที่โรงแรม บ้านหลังนี้มีขนาดเล็กอยู่แล้ว และมีห้องน้ำเพียงห้องเดียว ถ้ามีผู้หญิงอีกคนอยู่ที่นั่นด้วย หลาย ๆ อย่างคงไม่สะดวก ยัยเด็กแสบนั้นเมามากเมื่อคืนนี้ เธออาเจียน ก่อเรื่อง และแม้กระทั่งกอดรัดเขาอย่างยั่วยวน วิลสันไม่เคยชินกับการแสดงความรักของเขากับเธอต่อหน้าคนแปลกหน้า เซรีนลุกขึ้นจากเตียง เธอสวมชุดนอนเนื้อหนา และรองเท้าแตะผ้าฝ้าย เธอเดินเข้าไปในห้องนั่งเล่นเพื่อดื่มน้ำ อย่างไรก็ตาม เธอตระหนักว่าเชอร์ลี่ย์ไม่ได้อยู่บ้าน และแม้แต่ห้องของเธอก็ไม่มีร่องรอยว่าเธอเคยอยู่บ้าน นอกจากนั้น กระเป๋าแบรนด์เนมของเธอที่เพิ่งซื้อมาก็ยังคงแขวนอยู่ที่ราวแขวนเสื้อข้างประตู “มันแปลก… เมื่อคืนนี้เชอร์ลี่ย์ไม่ได้กลับบ้านเหรอ? เธอจะออกไปข้างนอกโดยไม่มีกระเป๋าได้อย่างไร?” เซรีนดื่มน้ำ และหลังจากดื่มน้ำแก้วใหญ่แล้ว เธอก็วิ่งกลับไปที่ประตูห้องนอน และถามวิลสันว่า “อาจารย์ เมื่อคืนนี้เชอร์ลี่ย์ออกไปข้างนอกเหรอ?” “คุณเมามาก และก็อาเจียนออกมาเยอะมาก ผมกังวลว่าคุณอาจจะรบกวนเพื่อนร่ว